杜生四五十,孝友称乡里。
隐约不外求,耕桑有妻子,藜杖牧鸡豚,筠筒钓鲂鲤。
岁时沽酒归,亦不乏甘旨。
天涯一杯饭,风昔相逢喜。
谈辞足诗书,篇咏又清泚。
都城问越客,安否常在耳。
日月未渠央,如何弃予死。
古风久凋零,好学少为己。
悲哉四明山,此士今已矣。
将母邗(hán)沟上,留家白紵(zhù)阴。
月明闻杜宇,南北总关心。
带着母亲来到了邗沟,但家尚留在白紵。
母亲月圆之夜突然听到杜鹃的声音,想起离家在外的儿子。虽然天南地北相隔万里,但心中依旧是深深的牵挂。
邗沟:在今天的江苏境内。
杜宇:杜鹃。
周公制乡礼,无有相通佐。
鼎肉送子思,烝豚出阳货。
交亲随高低,岂问小与大。
自従此礼衰,伏腊有饥卧。
乡人慕古俗,酬酢等四坐。
东邻遗西舍,迭出如蚁磨。
宁我不饮食,无尔相咎过。
相従庆新春,颜色买愉和。
春寒未脱紫貂裘,灯火催人夜出游。
老厌歌锺空命酒,病嫌风露怯登楼。
拥怉坐睡曾无念,结客追欢久已休。
试问西邻传法老,此时情味似侬不。
汉马饮长城,匈奴空塞北。
东胡与乌丸,先驱出绝哉。
月氏合康居,受诏发疎勒。
右校罗天山,左山林胡国。
嫖姚登狼居,旌旗照穹碧。
号令明秋霜,虏帐余空壁。
瀚海无惊波,献捷走重译。
大将朝甘泉,后部腾沙碛。
九宇动声容,功烈光篇籍。
将军拜通侯,歌舞连朝夕。
舞衣叠翡翠,海月挂珊瑚。
香满流苏幄,相迎问醉无。
折杨柳,上章台,柳色依依尚未回。汉家尽得单于垒,屈指归同社燕来。
群芳珠箔映青楼,楼上珠帘卷玉钩。
十二香衢遍罗绮,青楼和月为君愁。
树与山同黑,声喧瓦欲飞。
雷行无蚓喙,电起更萤辉。
小市收灯早,荒城击檄稀。
平生听雨意,终恐壮心违。
涂潦访远客,未免褰我裳。
同行二三子,先后相扶将。
达官肯忘势,鳞次升高堂。
具言大雨水,民饥籴估昂。
西成已无望,颜色俱恻怆。
斗升弃孩稚,此事真可伤。
今年劣足支,所虑明年荒。
肉食念沟瘠,岂无筹策良。
有司执所见,猾吏尤不臧。
老夫颇涉历,意欲输毫芒。
窃虞水投石,徒用热中肠。
不如归去来,涤闷寻杯觞。
平生济物心,已{拖扌换弓}不复张。
尚于朋友间,未減诗酒狂。
华屋旧公孙,燕室书画香。
娱琴适情性,悟棋知兴亡。
万事不挂口,逍遥参蒙庄。
缪恭相如右,终惭思旷傍。
淫霖苦未已,积阴翳秋阳。
时艰近至此,盗贼将披猖。
一醉岂易得,悲歌成短章。
邂逅即分首,相思云树长。