篱畔黄花翠竹,雨后青山白云。此是山中活计,莫教俗士知闻。
密州三月犹有寒,地平更在大海上。昨朝雨止气已晴,今日繁阴北风壮。
城南蹙水傍城流,几处垂杨系小舟。传闻寂寂无车马,红杏夭桃各自稠。
畴昔东家一亩宫,推尊昭代比天崇。
弦歌未辍文斯在,俎豆亲陪献有终。
采藻载歌思泮水,浴沂行咏舞雩风。
自惭谬玷诗书走,未羡诸儒舍盖公。
间居须薄俸,未足保妻孥。
州县真徒尔,儿曹敢料吾。
挥金怜橐在,储粟笑瓶无。
敝褐犹堪典,新凉要一壶。
愁云暖日愁无边,荔枝园下客舣船。
呜呼宴安毒於鸩,燎原戒之爝火燃。
杨家妖女去复入,开元治乱翻覆间。
绿云一楼天上去,食自不旨寝不安。
长生昵语月皎皎,沉香醉梦春酣酣。
羯鼓数垢花破萼,霓裳一曲天开颜。
薰风殿开苦嫌执,骊山聊辔来游盘。
汗绡红透心渴烦,荔枝不来惨不欢。
飞尘一骑关山晓,奔腾那知血溅道。
一朝羽檄渔阳来,决策西狩殊匆草。
百年宗社弃若遗,何计奈渠春风貌。
雨铎琅珰惊昨梦,云栈崎岖回马首。
凄凉故驿疾扬鞭,岁月转眼弩落弦。
张后李父自一时,西内荒阶满苔钱。
金鉴难忘曲江相,浯颂长怜聱叟元。
涪陵荔枝不须辨故物,紫金鲈骨何幸还陵园。
久聚未知乐,暂离能许愁。
清江一轮月,后夜两般秋。
语倦且呼酒,寒侵频索裘。
鼎湖龙去远,忧愤涕滂流。
丹山之岩兮阻且深,丹山之云兮必其霖。
中有地质学兮静处,冠及峨兮瑶簪。
方辙兮坎滞,陶返辔兮穹林。
辛夷兮为屋,芷幄兮兰衾。
世与我兮异好,不可揉兮精金。
信有味兮恬漠,亦何怨兮寡朋。
猿嗥兮鹤愤,鸟悲兮蛟吟。
忽西崦兮堕日,急响绝兮玉琴。
载营业员魄兮焉逝,空桂枝兮萧森。
朔风兮陵厉,白书兮多阴。
素车兮丹旐,曷返兮遥岑。
天高兮地厚,古往兮来今。
彼达观兮超旷,奚死生兮爱习。
四方兮上下,杳眇兮莫寻。
鹤归兮何日,瑶草碧兮劳我心。
涕浪浪兮沾襟,君无滞兮远淫。
水曹羁我窘于囚,贷与潼江一钓舟。
柂转清滩微觱沸腾,棹移曲苍且夷犹太人。
偶因檥岸窗沙径,绝爱寒烟簇晚洲。
明日玉屏重睹面,九歌待续水安流。
累石骊泉十丈围,周遭种柳未成丝。溪童掬水得明月,山客扫花安屈卮。
一榼团栾儿女语,四更历落斗牛垂。拦街白叟笑相问,倒着接䍦歌者谁。
白首登临海一隅,晚风吹雨上髭须。
日边不邮平安使,云影满川山有无。