把东南温厚,天遣西来,试薰风手。一佛人间,与峨眉长久。玉帐旌旗,金城鼓吹,笑乌奴歌酒。狐兔烟清,貔貅月淡,凯音新奏。元祐明时,中朝司马,记得边人,岁问安否。勋业如今,□□□□□。公衮沙堤,归来无恙,有西湖花柳。更借当年,一龟一鹤,伴千秋寿。
自鹫峰曾见,金粟如来,犹有英烈。碧玉琅玕,点缀碎琼屑。不御纷华,独餐沆瀣,比众芳殊别。好向凉宵,无风无雨,宜露宜月。身在山中,名香天下,全似幽人,一种修洁。解使多愁,对此亦纾悦。绿绮窗前,乌云鬓侧,休为玉人折。剩赋新词,满倾佳醑,为成三绝。
漏新春消耗,柳眼微青,素梅犹小。帘幕轻寒,引炉烟袅袅。凤管雍容,雁筝清切,对绮筵呈妙。此际欢虞,门庭自有,辉光荣耀。庆事难逢,世间须信,八十遐龄,古来稀少。况偶佳辰,是桑弧曾表。满奉金觥,暂停牙板,听雅歌精祷。惟愿增高,龟年鹤算,鸿恩紫诏。
正梧阴碧转,扇浪凉生,渐回秋意。祥绕朱门,有崧灵钟瑞。笔走龙蛇,句雕风月,好客敦高谊。苏小琵琶,绿珠箫管,日添罗绮。邃阁清班,贰车清政,奕叶蝉联,世间谁比。行侍甘泉,趁青春荣贵。尽卷虾须,满斟鹦鹉,向画堂沉醉。铜狄摩挲,蓬莱清浅,八千椿岁。
庆文章太守,燕寝凝香,诞弥佳节。庾岭归来,又经年梅发。棋酒心情,笙歌滋味,便合朝天阙。玉作山前,冰为水际,几多风月。绿鬓朱颜,浩然相对,自是中原,旧家人物。鵷鹭班回,尚记陪清切。好把胸蟠万卷,谈笑了、济时勋业。锦幄初温,宝杯深劝,舞回香雪。
见羞容敛翠,嫩脸匀红,素腰袅娜。红药阑边,恼不教伊过。半掩娇羞,语声低颤,问道有人知么。强整罗裙,偷回波眼,佯行佯坐。更问假如,事还成后,乱了云鬟,被娘猜破。我且归家,你而今休呵。更为娘行,有些针线,诮未曾收啰。却待更阑,庭花影下,重来则个。
折一枝笑问,也把鹃呼,尔何愁苦。绿暗园林,点深红千树。
但到花间,休论身外,有酒何妨住。况是今朝,弦管莺啼,池亭燕乳。
停杯忽忆,故人千里,鄂渚牙幢,武昌楼橹。万一思乡,写断肠佳句。
那得凭阑,将花做鸟,向楚天低处。黄鹤楼前,殷勤为我,叫他归去。
正歌场匝地,舞榭临风,碧天如昼。官自何来,拖麟衫艾绶。
从事喧豗,郎君贵倨,禁游童趋走。千载吴山,一场秋兴,月僝花僽。
黄鹤飞仙,玉清谪吏,偶趁风光,閒来林薮。见此尘容,展轩渠笑口。
七贵貂蝉,五湖烟水,问谁堪长久。且掣青萍,化为铁笛,作狂龙吼。
喜新年七日,蕙雪微融,梅风才转。百福钗幡,做蓬莱家宴。
碧柰花前,绛桃树底,簇舞衫歌扇。节候黏鸡,门风绣虎,六街传遍。
回忆生平,当时讲舍,沪渎云遮,泖湖天远。一笑抽簪,趁閒身犹健。
兰茁阶墀,鲤趋庭砌,纵封侯谁换。胜里春人,玉缸遥指,向先生劝。
向斜阳红处,长歌斫地,忽然悲啸。才烂樵柯,又尘生瑶岛。
一片江山,千村芦荻,剩几人屠钓。拟抱冰弦,夜深弹向,黄陵古庙。
且约酒徒,閒过伎馆,掷帽狂呼,绕床大叫。坐上何人,识袁家彦道。
历历神州,茫茫澥宇,问谁为刘表。感慨登临,月明乌鹊,南枝绝少。