金相隔休教错。年间怎生作。前头说甚惺惺,辰下重安手脚。被蟾光晷运交,平时从根摸索。事有神功,清强气跃。下於予寻倚托。文上没丹药。天知命惟高,中谈谈中别著。公决要觅清凉,兆府城南登阁。各得其宜,昼欢暮乐。
茅舍白云扉,巡栏笑撚髭。暗香覃雅思,疏影入新诗。
江路东风冷,溪山落月时。苦吟吟未稳,清兴绕寒枝。
琴榻对山城,僧钟半夜鸣。玉箫音调远,纸帐梦魂清。
霜重蟾光冷,山空鹤影惊。南枝芳信动,春色正关情。
柳塘水漫晓扬舲,离思乱逐花冥冥。芙蓉旧种参军幕,芍药新开判府厅。
三江龙蟠走海白,九山凤舞入云青。理閒觅句坐长日,芳草芊眠春满庭。
良人朝早半夜起,樱桃如珠露如水。
下堂把火送郎回,移枕重眠晓窗里。
晋人目二子,其犹吹一吷。区区自其下,顾肯挂牙舌。
春秋书王法,不诛其人身。尔雅注虫鱼,定非磊落人。
湜也困公安,不自闲穷年。枉智思掎摭,
粪壤污秽岂有臧。诚不如两忘,但以一概量。
我有一池水,蒲苇生其间。虫鱼沸相嚼,日夜不得闲。
我初往观之,其后益不观。观之乱我意,不如不观完。
用将济诸人,舍得业孔颜。百年讵几时,君子不可闲。
蒲萄架空堕殷玉,遥夜露寒生体粟。暗蛩栖草鸣不平,无丝络纬空劳促。
梦魂苦短道苦长,万山深处非吾乡。玉虫摇缸萤入屋,去雁来鱼应可卜。
醒眼荧荧愁万斛。
绿鬓云鬟红玉颊,日日溪头弄舟楫。采莲采叶复采花,莲花莲叶何稠叠。
万里关山君别妾。试问相思路几重,数尽莲花数莲叶。
昔时争战地,今日际雍熙。邑治非前日,水声如旧时。
左车徒有策,韩信亦堪危。成败非人力,秪应天地知。
晋藩宫阙倚云天,有幸频来醉锦筵。四海升平同一乐,不因光景重流连。