邂逅都城接下风,官居总在日华东。门瞻曲角趋朝近,路转高头出局同。
今日绣衣新使者,晚涂霜鬓旧邻翁。一杯无复当时乐,赤县黄图泪眼中。
结佩声名远,怀沙兴托深。
惜无长绠系,终使夕阳沉。
兰省空频召,桃源不再寻。
虽伤有北毁,难减是南金。
于门为国产英贤,淮海锺灵五百年。
松竹千寻森气节,江湖万顷渺情田。
白头未握封侯印,皂盖犹分刺史天。
俗变农桑皆犊佩,家传恺悌只蒲鞭。
敛容不动吏曹畏,清坐无言上意宣。
田野欢声丰岁里,西山爽气寿杯前。
篱边陶菊千苞折,阶下尧蓂一叶鲜。
香火祝公三入后,却来平地作飞仙。
元来老子曾垂教。挫锐和光为妙。因甚不听他,强要争工巧。只为忒惺惺,惹尽闲烦恼。
你但莫、多愁早老。你但且、不分不晓。第一随风便倒拖,第二君言亦大好。管取没人嫌,便总道、先生俏。
喜得华亭鹤,看承过所宜。
防饥先种稻,忧病预鑽龟。
易惬眠云意,难酬卧锦诗。
不缘过郡谢,步步在相随。
归觐江山远,如何叙别离。
数杯村店酒,一首野人诗。
趁渡怜舟稳,贪程恨马羸。
遥思到家日,已过落花时。
虎槛留春色,龙吟入酒杯。响从天外去,妙向曲中来。
但可金樽满,何劳暮鼓催。独怜羁旅客,愁绝正徘徊。
雷霆划然轰鬼蜮,明珠翠羽纷狼藉。轻车薏苡莫相乱,归帆唯载黔阳石。
石腹谺张颠盖攲,灵窦纡回通络脉。屹立三尺具孤介,神韵古穆骨羸瘠。
儿时摩挲弄寒碧,老大爬罗还抉剔。可怜兴替凡几回,五十年中事历历。
比邻冷君东海秀,挥洒天风动潮汐。林离纸上如有声,走笔为我旋貌得。
浓阴沈黛召秋气,汇为风雨天深墨。是时主客意震竦,竖尘微笑藏公貊。
呜呼庭前几上双拱璧,幸不相离常宝惜,平泉醒酒非所识。
露铅欲滴。照小池静影,亭亭枝立。耐暑玉肌,出水清凉总如拭。
摇曳风裳淡冶,宜对我、山人衣白。看尽日、有恨无言,幽思入吟笔。
岑寂。众香国。便证与静因,供佛初折。闹红尽涤。端合芬陀署禅室。
一向茶烟榻畔,浑未觉、西风消息。甚处素心伴杳,涉江暗忆。
生小住湖边,拥风鬟、常与雪鸥为侣。万绿压微澜,菰云外、依约轻桡停处。
吴歈楚调,搴芳漫咏前洲杜。却爱乌菱秋味好,不似碧莲心苦。
西风消息来时,问沧波一掬,新凉添否。手拨碎萍开,惊鸿影、出水游鱼应妒。
姬姜未识青红,翻笑铅华污。几点烟螺归棹畔,还映远山眉妩。