君不见许旌阳光,飞符走剑蛟龙降。
一朝功行满仙籍,宝册金丹来帝旁。
又不见孙思邈来,玉函方出千药。
棲迟犹作地行仙,良以活人恩施博。
要知天地德好生,鬼谋客邪胡由乘。
有符有药解济世,此心即可通神明。
桃椎耳孙乐虚静,符水能灵药能圣。
呼雷麾雷电缚魑魅,二竖三彭俱听命。
困者以醒病者甦,孳孳予岂为利图。
梓人作室橐驼树,治民相国非殊涂。
降魔要竖大法幢,起死要下黄昏汤。
更频繁物色合谁属,请起江湖登庙堂。
猿不闻呼僧已归,翠烟依旧锁崔嵬。
水今流向人寰去,山昔飞从佛国来。
古径夏寒风落木,苍崖阴润雨生苔。
客缨自喜无尘濯,歌罢沧浪饮一杯。
晴湖水落葑田乾,白鸟飞来立晚寒。
杨柳不知秋已远,尚摇疏翠拂栏干。
千家楼阁丽朝晖,人到于今说钓矶。
雨后数峰骄欲斗,春来两港活如飞。
高吟多谢沈家令,中酒长怜杜紫微。
更爱严城无锁处,白云摇漾去还归。
晋氏天霸图,潜飞入坚壁。
梦日有余祥,留鞭无旧迹。
虽矜钱凤计,终堕太真策。
不作忠良臣,高城有何益。
老耳最怕风雨声,芭蕉叶上声偏鸣。新枝日展剪不替,况见蕺蕺成添丁。
呼童具锸斲寒玉,蔓图贵早除其萌。丑疑乌喙侧著附,又讶蹲鸱不可羹。
一笑翻成有料理,古盆石供泉清泠。黄梅弥旬雨霢霂,苔封沙拥生意成。
小试抽书嚏撚细,鼠牙入水银须生。渐离土性安臞瘠,淡与水石相忘形。
巡除日课长养事,茎添叶比纷攲倾。炎威不到琉璃碧,水脉透尖珠贯萦。
萼绿华仙断火食,云裾曳翠身轻盈。风轩暑簟足萧爽,晴曦更有冬窗明。
丁宁闭塞谨爱护,秋霜夜气防凭凌。一年一年春风好,根株宛在葱茏青。
崇桃遮莫金壶贮,日暮随风红雨零。
空生久不来,端居常掩室。
缅怀旧林社,泉壑翳清密。
古凤必灵音,野竹无共缩减。
动植皆营营,忘言消永另日。
昔游不在远,幽岩临治城。嵚岑俯潇碧,庨豁延阳明。
绿涧可径八,滑路偪仄行。泉源自何来,涓涓玉锵鸣。
疑穿云雷窟,常带鱼龙腥。寒江净泻镜,怪石坐开屏。
幽鸟驯可罗,潜蛟深莫罾。梯险接层栈,冠颠耸危亭。
俯睨极玄窞,仰攀穷青冥。蹇旷出物表,高虚挹玄英。
惜哉非吾土,不得憩此生。旧业寄阳羡,故园依晋陵。
秋风滆湖白,春色颐山青。一从绅笏去,遂使猿鹤惊。
迂疏暗时机,孱琐叨官荣。谪弃分所宜,愧恧颜已盈。
人生讵有几,世累吾方轻。愿言解羁绁,上疏还簪缨。
宁居召魂魄,恬养休性情。纷华屏外慕,冲澹严中扃。
穷年伴农圃,毕志先畴耕。
远客惊秋雁,高楼复异乡。声兼边哨苦,影落楚云长。
此夜头堪白,他山叶又黄。年年洞庭浪,飘泊更无行。
点墨如将当已长,长明白饭糁椒姜。
出门相送都无说,堂下秋花自吐香。