碧蔓凌霜卧软沙,年来处处食西瓜。
形模濩落淡如水,未可蒲萄苜蓿夸。
五更潮落水鸣船,霜送新寒到枕边。
报道雾收红日上,野翁犹盖短篷眠。
展开阅读全文
风赋义趣深,传训或得失。
後人语虽浅,辨识犹百一。
欧阳最我知,初时且尚窒。
比以为橄榄,回甘始称述。
老於文学人,尚不即究悉。
宜乎与世士,横尔遭诟唧。
誓将默无言,负暄方抱膝。
非非孰是是,都莫答问诘。
岁暮宣参军,辞如鲍昭逸。
粲然倾明珠,褎我颇过实。
便言楚江萍,光彩侔旭日。
自惭流浪踪,不得蒿芹匹。
复为苦硬句,酬报强把笔。
雪后江南路,新晴野日浓。
车舆通旅客,篱落聚村僮。
澌解波□□,泥干土未松。
吾家有春酒,归斸故园菘。
郊居纵复远康庄,如许诗名许遁藏。
有客远来朝识面,不吾遐弃例登堂。
眼高心远乾坤窄,树密泉深上下凉。
谁与图成后三笑,陶巾底用间缁黄。
月淡云浓弄晓晴,草中白处路微明。
垂鞭缓辔十余里,始听鸣鸡第一声。
碧落金仙蹑汉庭,梵书翻写过东溟。
宰官尝领润文使,法帖尚传遗教经。
子敬比踪洛神赋,率更媲美醴泉铭。
梦中五色文章笔,视草鳌扉趁妙龄。
奕品深参古烂柯,笔踪傍出旧临河。
诗成不觉千篇易,书读曾逾万卷多。
壮士玉关汗血马,美人南国采莲歌。
俊游奇观平生事,将相其如此老何。
扁舟一水接湖杭,久别先生道德光。
名子我方思右咳,隔邻公此选东床。
彭聃上寿终澌尽,刘白同年各健强。
梅子黄时雨如许,小留信宿共清觞。
太湖三万八千顷,物色分明为我饶。
风急落帆临古塔,雪深首屐渡长桥。
一蓑灭没渔家乐,数字欹斜雁路遥。
小立忍寒不能去,百年壮观尽今朝。