江头一夜雨,晓路无新花。
我今为陈人,感此重叹嗟。
羲和挟两曜,疾走不可遮。
古今俛仰间,那暇惜物华。
寓舍中庭劣半弓,鷰泥为圃石为墉。
瑞香萱草一两本,葱叶蔊苗三四丛。
稚子落成小金谷,蜗牛卜筑别珠宫。
也思日涉随儿戏,一迳惟看蚁得通。
开了元无鴈,看来不是花。
若为黄更紫,乃借叶为葩。
藜苋真何择,鸡冠却较差。
未鴈犀菊辈,赤脚也容他。
同官赣水总青春,消息中间两不闻。
道我未衰君莫戏,不须看我只看君。
大桶双担新井花,松盆满泻莫留些。
剌头蘸入松盆底,不是清凉第二家。
红紫成泥泥作尘,颠风不管惜花人。
落花辞树虽无语,别倩黄鹂告许春。
波缓沤迟似让行,忽然赴岳怒还生。
东归到底谁先後?何用争流作许声。
病身兀兀意昏昏,急挂东窗避夕矄。
坐看云生还有雨,忽然雨止并无云。
湖上棠阴手自栽,问公更得几回来。
水仙亦恐公归去,故遣双莲一夜开。
诏书行捧缕金笺,乐府应歌相府莲。
莫忘今年花发处,西湖西畔北山前。
展开阅读全文
我昔少年日,种松满东冈。
初移一寸根,琐细如插秧。
二年黄茅下,一一攒麦芒。
三年出蓬艾,满山散牛羊。
不见十余年,想作龙蛇长。
夜风破浪碎,朝露珠玑香。
我欲食其膏,已伐百本桑。
(煮松脂法,用桑柴灰水。
)人事多乖迕,神药竟渺茫。
朅来齐安野,夹路须髯苍。
会开龟蛇窟,不惜斤斧疮。
纵未得茯苓,且当拾流肪。
釜盎百出入,皎然散飞霜。
槁死三彭仇,澡换五谷肠。
青骨凝绿髓,丹田发幽光。
白发何足道,要使双瞳方。
却后五百年,骑鹤还故乡。