楚人遗俗阅千年,箫鼓喧呼斗画船。
风浪如山鲛鳄横,何心此地更争先。
动地风来觉地浮,拍天浪起带天流。
无翻柳树知何喜,拜杀芦花未肯休。
两岸万山如走马,一帆千里送归舟。
出笼病鹤孤飞後,回首金笼始欲愁。
沥血抄经奈若何,十年依旧一头陀。
袈裟未著愁多事,著了袈裟事更多。
小小林亭花竹幽,低徊似拟慰公愁。相看剧饮终无绪,坐叹风光信水流。
禾黍离离露一丘,淡烟轻霭夕阳秋。微基西枕邯山尽,往事东随漳水流。
御辇金车何处去,閒花野草几时休。可怜全赵繁华地,留作行人万古愁。
平生羞捷径,到此尚狐疑。望断澹台路,登高赋所思。
小亭高古占城闉,地迥全无一点尘。时有行云自来去,晚来施雨欲留人。