为客他乡暮,钟声出晓云。可怜今岁里,只此一回闻。
客路当除夕,凄凉倍忆家。钟声何太急,断送旧年华。
井梧一叶报秋风,看到三更月正中。星宿尽随天左转,河流直与海相通。
守岁天涯感物华,朝盘谁复颂椒花。满城列炬明如昼,钟鼓声中夜不哗。
上元佳节在山城,逝水流年忽自惊。灯火殊方同节候,歌钟何处起春声。
衰残断酒江梅笑,飘泊怀乡鬓雪生。四海幸逢阳道泰,官曹端坐咏升平。
欲将斗柄作垂钩,高挂银蟾照九州。皇帝万年临宇宙,群黎无处不歌讴。
两间和气氤氲合,五色卿云烂漫浮。一曲升平人尽乐,老夫林下更何求。
词臣三命侍经筵,圣主龙飞蓟北天。珠借星辰堪并出,弧随日月更新悬。
一毛深照衔图夜,千里长怀托乘年。共讶玉堂分气色,兼城重喜得蓝田。
最秀中丞句,尤奇苦热篇。开函回白雪,展卷失寒天。
砚石犹堪砾,壶冰岂自坚。蠹鱼冬不蛰,萤火夜应然。
才是洪垆纵,名将汗简传。歌来探綵扇,写罢撤青毡。
藻笔还生色,云笺更杂烟。五言如挟纩,一字解缠绵。
病暍南风后,魂销大雅前。霜台三十载,就日片心悬。
碧落风清夜气寒,鸡人晓报漏声残。九天日月浮双阙,万国车书萃百官。
香散御炉钟欲定,诏传金马墨初乾。朝回闲忆千年事,惟有明良唱和难。
圣皇抚运寰宇清,熙熙民物跻升平。时临元夕月光满,郁葱佳气盈瑶京。
放灯诏许民同乐,一天星斗增辉明。九重宫阙凌空起,翠拥鳌山五云里。
金莲万斛散晴霞,花树千章映罗绮。群仙跨鹤自瑶池,驭风冷然游帝里。
銮舆仗簇从天来,香凝辇道无纤埃。箫韶叶奏太平曲,琼浆满泛流霞杯。
金吾传宣夜弛禁,九关不钥通宵开。欢声洋洋达苍昊,祥辉照映蓬莱岛。
四时富贵何如春,此夜风光良更好。伶官次第百技陈,臣庶纷纷乐熙皞。
总知圣德冠百王,子惠亿兆垂恩光。天人友庆隆万福,皇图巩固同天长。
微臣快睹愧无补,敬歌天保酬虞唐。