美人桃叶渡,名士木兰舟。垂柳绿平水,夕阳红在楼。
草间蝴蝶乱,花外杜鹃愁。买醉吾非吝,当春孰共游。
今朝雨初晴,湖上好天色;落梅纷可藉,桑柳亦已拆。
老夫病良已,并水散轻策。
冉冉春物新,忽忽衰发白。
四方岂不乐,嬾惰畏远客。
惟当勤买酒,东城复南陌。
皇唐崇象教,金地此中开。抚景寻尘迹,何年飞劫灰。
青乌犹选胜,白马不奔回。自有重兴者,应须乘愿来。
锦帐开桃岸,兰桡系柳津。
鸟歌如劝酒,花笑欲留人。
钟磬千山夕,楼台十里春。
回看香雾里,罗绮六桥新。
展开阅读全文
湖上秋色半,经年吾始来。
系舟泊矶口,聊访垂纶台。
水光荡菰蒲,鸥鹭相与回。
沙明白石岸,日丽青霞杯。
渔父烟艇中,棹歌声相催。
片月出远空,苍茫碧云开。
北斗插波落,天河低野回。
露下凉吹生,飒然动秋怀。
杖藜谢邻叟,斗酒明当偕。
异县羁栖久,高楼有所思。江流残雪净,鸟没夕阳迟。
摇落逢时序,艰难出鬓丝。谁云天下士,贫贱欲何之。
十里寒塘路,烟花一半醒。
晨钟催落月,宿火乱稀星。
欹枕看湖白,开窗喜屿青。
笙歌方一歇,莺啭柳洲亭。
数级崔嵬万木中,最堪影势似难同。
栏杆夜压江心月,铃铎秋摇岳顶风。
重叠画瞻遮世界,稀疏清磬彻虚空。
有时问著禅僧路,笑指丹霄去不穷。
闽越干戈息,寒鸦还旧林。夕阳依草薄,霜信入湖深。
废苑何人到,空山独客心。不堪频驻马,归路接秋阴。