暮霞天角正红酣,渺渺飞鸣雁两三。
万里中原消息断,赖能带得过江南。
九秋凉风肃,千里月华开。圆光随露湛,碎影逐波来。
似霜明玉砌,如镜写珠胎。晚色依关近,边声杂吹哀。
离居分照耀,怨绪共裴徊。自绕南飞羽,空忝北堂才。
高情临爽月,急响送秋风。独有危冠意,还将衰鬓同。
塞坦通碣石,虏障抵祁连。相思在万里,明月正孤悬。
影移金岫北,光断玉门前。寄言闺中妇,时看鸿雁天。
蕞尔邢侯国,巍然昭义军。未能为晋重,忽已被梁分。
壤沃连三郡,时移出四君。苍茫怀古意,群丑谩纷纭。
忆昔衡门不胜愁,忽惊甍栋半空浮。
朝披爽气山围坐,夜发清吟月满楼。
公事早休帘迥昼,圜扉常静草连沟。
已闻名姓传天上,行看骑鲸隘九州。
往岁曾随江客船,秋风明月洞庭边。
为看今夜天如水,忆得当时水似天。
剑南风景腊前春,山鸟江风得雨新。
莫怪送君行较远,自缘身是忆归人。
剑南此时正是腊月前的春景,山中的鸟儿伴着江风细雨让人顿感清新的春天气息。
不要嗔怪我陪你走了这么远,我自己也是出门在外想家的人。
古松奇石水潺潺,小小茅庵一两间。
野性自知难适俗,山林僻处且偷閒。
风落叶间残点雨,月窥窗下不眠人。秋清一片无谁领,并作诗愁入鬓新。