积翠澄波阔,披香暖殿开。天低烽火树,日动蔓金苔。
獭髓匀犹湿,羊车过不回。剩陈列女史,万一汉皇来。
芍药为离草,鸳鸯是匹禽。君无神女梦,妾有楚王心。
日短黄金屋,宵长绿绮琴。相将戒霜露,拜月绣帘阴。
白月流银河,三五星芒寒。牛马卧草上,帐幕罗云端。
镦鼓舂容鸣,众飨独鲜欢。群虏在吾目,九地攒吾肝。
彼虏或有人,我师岂无名。上计贵伐谋,掩袭非示征。
草塞狼反顾,一水西流声。寇恂斩皇甫,余子乌足程。
郤縠敦诗书,祭遵事雅歌。非才衒空名,覆败诚不多。
小范真吾师,匹马双导戈。笑拥兵十万,夜下白鹿坡。
时危短吾裾,薄游东昆野。有唐将军茔,肃肃风露下。
木叶金甲动,土花碧血洒。居然神兵栖,夜思石驎马。
二蛇顾首尾,势若无禦者。当时阵或然,威福巫得假。
灵乌拂人首,疏火散村社。湠湠娄江波,壮怀托申写。
金钥鱼司夜,瑶筝雁列春。
后庭通绮阁,清路接芳尘。
同备三千数,谁辞第一人。
君王寿万岁,行乐此时均。
南国有佳人,轻盈绿腰舞。华筵九秋暮,飞袂拂云雨。翩如兰苕翠,婉如游龙举。越艳罢前溪,吴姬停白纻。慢态不能穷,繁姿曲向终。低回莲破浪,凌乱雪萦风。坠珥时流盻,修裾欲溯空。唯愁捉不住,飞去逐惊鸿。
浮世悠悠旋一空,多情偏解挫英雄。
风光只在歌声里,不必楼前万树红。
小池随事有风荷,烧酹倾壶一曲歌。
欲待秋塘擎露看,自怜生意已无多。
辽阳音信近来稀,纵有虚传逼节归。
永日无人新睡觉,小窗晴暖螖虫飞。
士惟食志非食力,於陵奚事亲屦织。
静乐一门自师友,篑进不为子贡息。
元仲季方从太丘,海内人士俱愿识。
案上惟作羽籥声,室中定无锄箒色。
申旦督课如园蔬,子夜程书过衡石。
举似翁妪笞其儿,教育英才笑安得。
文献超群王谢家。韦布当磨铁砚墨。