晓行沥水楼,暮到悬泉驿。林月值云遮,山灯照愁寂。
散骑萧萧下太行,远从吴会去陈仓。
斜风细雨江亭上,尽日凭栏忆楚乡。
薄妆新著澹黄衣,对捧金炉侍醮迟。向月似矜倾国貌,倚风如唱步虚词。
乍开檀炷疑闻语,试与云和必解吹。为报同人看来好,不禁秋露即离披。
翠羽亭亭盖,微障越鄂君。锦书何日寄,绣被几时薰。
步稳非因学,丝轻未见棼。唯愁容易散,尽作楚天云。
洛涘幽居植,江南驿使传。一阳初应候,万木独为先。
素萼凌繁雪,清香袭淡烟。欲知佳丽处,汉殿晓妆妍。
雨过新含灼灼华,烟笼芳树势交加。狂飞粉蝶穿朱槛,巧啭流莺傍碧纱。
露井细香飘烈麝,霜林浓艳散馀霞。啮毫更近成阴处,似入仙源一径斜。
念昔多闻友,于今四纪强。滞才君绊骥,叨命我循墙。
二月芳期近,三台淑景长。东郊望飞盖,原隰有辉光。
清溪南畔小桥东,落月纷纷水映红。
五夜客愁花片里,一年春事角声中。
歌残玉树人何在,舞破香衫曲未终。
却忆孤山醉归路,马蹏残雪衬春风。
日暮横斜又一枝,水边记我独吟诗。
不妨更作江南雨,并写青青叶下垂。
一雨五日余,南州三伏凉。
唤客近方沼,笑潭引杯长。
相将复登楼,月色在屋梁。
念我怀百忧,忽忽发变苍。
及此少自舒,觞咏未可忘。
孤光凛下照,景妙无留藏。
沙边数白鹭,欲下仍翔徉。
群动亦自得,如我四体康。
平生子游子,虚白生吉祥。
官舍并楼居,登临筋力强。
未可效王粲,居然思故乡。