前年上将定妖氛,曾筑岩城驻大军。近日关防虽弛柝,
旧时栏槛尚侵云。蛮兵绩盛人皆伏,坐石名高世共闻。
唯恐乱来良吏少,不知谁解叙功勋。
生长虽微细,翾飞逐盛阳。
吾身非铁石,尔嘴太铦刚。
戢戢朝藏壁,喧喧暮满房。
灯前已环绕,檐角尚悠扬。
纱眼能缘过,冰肤亦噬伤。
用心均货殖,损物亚螟蝗。
栖宿麽虫巧,追擒蝙蝠忙。
秋风动天地,尔辈更凄凉。
□矶环合辟鲸虬,白水如汤动地流。
崖崿尽成斤斧迹,当年谁与化工谋。
渌水蜿虹影动摇,襟边冷籁散亭皋。诸天鬓色吹神雨,一壑琴声送海涛。
仙梦影飘林外蝶,酒杯痕湿槛前鳌。飞龙石濑愁俱迥,忍和幽人廿五骚。
栖贤涧谷有奇石,倒卧青冥神所擘。鳌背惊翻海水飞,龙髯陡接天云立。
奔霆日夜摇撼之,万古空山皆霹雳。跌势纷如矢坠空,涓流巧作珠穿隙。
其旁清稳百盘陀,倚涧临流可敷席。水石相遭岂不平,自从天籁发噌吰。
道人两耳痴聋久,问是水鸣还石鸣。试抚孤琴动山响,方知水石两无声。
单舸载桃根。桃家妹,秋江泪,花叶寄殷勤。为卿揩泪痕。
玉梅将破冻,梅边梦,梦边人。销尽翠禽魂。孤山啼一春。
维扬淮海锡圭馀,雅爱焚香把道书。拙宦十年苍水使,论交半亩碧山居。
蠙珠总逐廉泉出,龙性真于俗态疏。任是风尘满天地,可能磨泐许公渠。
瑶琴入夏奏南熏,知是揆初楚曲分。赏誉久归高士传,著书今守太玄文。
沉冥肯匣干将剑,婉娈常依谷水云。顾我怀仙成汗漫,素交祗狎海鸥群。
倚门新白发,原是柏舟心。芳草阶前色,青鸾□下音。
承家看结绶,作邑试鸣琴。即此为欢际,□池何处寻。
黍谷山中客,青书已悟真。云霞低作户,花竹结为邻。
巢父何孤邈,尧年亦隐沦。所期采药去,天地不知春。