岱宗齐鲁间,万古统群山。日向夜中见,云从海外还。
蓄灵深屏翰,空翠满河关。尽日临清霁,岩岩不可攀。
文梁五色条,秋高意气豪。怒张两目直霄汉,岂与短翮翔蓬蒿。
妖狐昼作猛虎嗥,驺虞并与神麟逃。嗟尔饱食心空劳。
山扉献幽异,十步九攒青。常以崄为绝,不知空更灵。
樛香云溜写,谷午日光亭。何俟桃花水,居然问采苓。
久客心常醉,高楼日渐低。黄河经海内,华岳镇关西。
去远千帆小,来迟独鸟迷。终年不得意,空觉负东溪。
独整王师陌上游,村庄儿女尽凝眸。请看我亦何曾异,毕竟人间不剃头。
要衣须破束,欲炙须解牛。当年不快意,徒为他人留。百岁之约何悠悠,华发星星稀满头。峨眉螓首聊我仇,圆红阙白令人愁。何不夕引清奏,朝登翠楼,逢花便折,闻胜即游?鼓腕腾棍晴雷收,舞腰困褭垂杨柔。象箸击折歌勿休,玉山未到非风流。眼前有物俱是梦,莫将身作黄金仇。死生同域不用惧,富贵在天何足忧!
几年风雨迹,叠在石孱颜。生处景长静,看来情尽闲。吟亭侵坏壁,药院掩空关。每忆东行径,移筇独自还。
老爱屏山律,闲参洞室禅。
幽居惟种竹,净社不名莲。
院日留残局,床风掩断编。
西林耆宿尽,怀旧一凄然。
铜雀不得鏁二乔,春江亦梦携西子。
此楼缥缈相风流,此恨缠绵在云水。
洞庭叶下愁湘君,不独阳台云雨神。
精神感通若相遇,梦境幻境皆成真。
黄州刺史清如镜,水光山色心同莹。
牧之出守到元之,谁解把诗闻万乘。
图成携得千里行,孤帆趁落斜阳城。
江头莫指挽邓处,离合古今同一情。
五垒神兵下玉门,倒倾西海蹴昆崙。轻车夜渡交河水,斩首先传吐谷浑。