小草休夸带与鞓,秋花尚冒殿春名。轻盈定入扬州梦,萧瑟终含楚客情。
暮霭凝时山共翠,浊醪香处客同赪。老夫正有将离赋,对尔能无百感生。
万夫起铜盘,拔地一千丈。宁知白露华,暗满菊花上。
孟子论文自老成,蚤于《国语》亦留情。
省中醉墨题犹在,阙下新知谁与行。
纨扇晚凉诗自写,翠鬟情重酒同倾。
接舆莫更闲歌凤,只可佯狂了此生。
年年长与柳争春,数点风前更可人。待得绿阴成子后,暗香疏影总随身。
夜长春酒醒,敧枕何曾睡?时见烛花中,馀光吐金穗。
宿霭萦余冻,鬆阴挟嫩晴。
朝来花万福,莺奏起居声。
我适越,君适秦。
舟挂越帆犹柳下,马回秦首更江滨。
江滨绿柳多烟颦,岸下碧水生风鳞。
四海交游不易得,一州云月聊相津。
向来君亦何为者,空自红生满袖尘。
君行无遽行,感我思古人。
诗礼谩撩颇牧笑,弓刀自取荀杨嗔。
君不见赵璧生还燕图死,轻把关心不顾身。
又不见鸿门舞罢已成陈,怒撞玉斗岂无因。
夫谁击笏血未泚,或者明年贵买臣。
题柱高司马,弃繻壮终军。
君去几时回,此别休怆神。
百万呼卢银烛夜,十千买酒玉楼春。
砚水寒欲冰,烛蜡凝成泪。
月夜天飞霜,琐窗人不寐。
万竹舞风青,孤松溘露翠。
楼前呼黄鹤,凄然发清唳。
终日听莺语,商量一树梅。
看承花未了,排办雨将来。
万里来又去,如君忠信稀。将离一以赠,杨柳重依依。
余欲蹈东海,西山犹采薇。应知六月息,风力使鹏飞。