流响迷湘浦,馀哀隔陇云。角残灯外听,钟定枕边闻。
山压金台万万重,寻幽尽日少人逢。况闻水北田庐好,白首躬耕学卧龙。
平林方漠漠,野水正汤汤。苍莽日欲暮,年华客异乡。
草店月初冷,村路迂更长。渡头人散后,渔父正鸣榔。
楚客秋更悲,皇皇无声地。时无无事人,我命与身异。良时如飞鸟,回掌成故事。蹉跎秋定还,凝冽坚冰至。人生不期老,华发谁能避。感此惜壮年,壮年少为贵。我生虽努力,荣途难自致。徒为击角歌,且惭雕剑字。吾师罕言命,感激潜伤思。
赫赫明天子,翘翘群秀才。昭昭皇宇广,隐隐云门开。
摇曳君初起,联翩予复来。兹年不得意,相命游灵台。
骅骝多逸气,琳琅有清响。联行击水飞,独影凌虚上。
关河施芳听,江海徼新赏。敛衽归故山,敷言播天壤。
云峰虽有异,楚越幸相亲。既别复游处,道深情更殷。
下愚忝闻见,上德犹邅迍。偃仰东城曲,楼迟依水滨。
脱巾从会府,结绶归海裔。亲知送河门,邦族迎江澨。
夫子安恬淡,他人怅迢递。飞艎既眇然,洲渚徒亏蔽。
人谋固无准,天德谅难知。高名处下位,逸翮栖卑枝。
去去水中沚,摇摇天一涯。蓬壶不可见,来泛跃龙池。
山北天泉苑,山西凤女家。不言沁园好,独隐武陵花。
冉冉光阴逝水流,斗梢明夜转清秋。乾坤已觉炎威退,枕簟应知爽气浮。
出塞飞鸿离北汉,辞巢语燕过南楼。井梧最是知消息,一叶飘飘不自由。
翻经灵运推不去,爱酒渊明挽不来。无复种莲人作社,空馀写影佛成台。
摆落红尘想,追随汗漫游。乾坤青琐闼,云雾曲琼钩。
月照酒樽夜,风生诗句秋。神仙有汲引,随意上昆丘。
落帆亭下换花船。柔橹轻于箭。三塔红窗霎时见。
过城弯。
南寻长水村偏远。马王塘去,稻香蟹美,秋水碧黏天。