东水将孤客,南行路几千。虹翻潮上雨,鸟落瘴中天。
谪去宁留恨,思归岂待年。衔杯且一醉,别泪莫潸然。
阆中自古蔚人文,青史垂名四海闻。祠庙犹存唐气象,碑铭长记汉风云。
醉邀过客登重阁,遥望归舟入夕曛。字水屏山真似画,暂忘身外事纷纭。
月初生,居人见月一月行。行行一年十二月,
强半马上看盈缺。百年欢乐能几何,在家见少行见多。
不缘衣食相驱遣,此身谁愿长奔波。箧中有帛仓有粟,
岂向天涯走碌碌。家人见月望我归,正是道上思家时。
承恩新拜上将军,当直巡更近五云。天下表章经院过,
宫中语笑隔墙闻。密封计策非时奏,别赐衣裳到处薰。
向晚临阶看号簿,眼前风景任支分。
漫漫复凄凄,黄沙暮渐迷。人当故乡立,马过旧营嘶。
断雁逢冰碛,回军占雪溪。夜来山下哭,应是送降奚。
江南方溽暑,何事独言归。赤日齐纨扇,清风越苧衣。
橹声鸣鹭渚,帆影掠渔矶。万里青冥阔,行看一鹗飞。
渥洼神骏齿初齐,惠我来从紫塞西。素鬣梳风流电疾,玉花照夜白云低。
千金未许论高价,万里何当试逸蹄。从此朝天骑去稳,不愁风雨汨涂泥。
泰山雄跨齐鲁东,自古以来称岱宗。造化钟神插天表,文人日观罗诸峰。
氤氲元气互吞吐,时见层云生荡胸。触石而起肤寸合,顷刻瀰漫横太空。
曾不崇朝雨天下,坐令四海歌年丰。惟我藩垣老方伯,仰韩素与兹山同。
百万苍生属摩抚,熙熙共陟春台中。天瓢在手慰民望,一心默会神明通。
欲云而云雨而雨,川岳效灵无不从。仁恩洋溢洽东土,嘘枯起瘵苏疲癃。
遥望春云蔽岩壑,官舍坐对心神融。顿使移来在窗几,笔端意匠资良工。
山藏云气自巀嶪,云连山色常溟濛。只今春云满琼岛,悠扬日护蓬莱宫。
久待公来作天瑞,轮囷粲烂昭时雍。会当乘之起东海,直至天门之九重。
文明有象众咸睹,五色夹日随飞龙。
德尊望重有谁如,来典南铨数载馀。位冠六卿周冢宰,官联八座汉尚书。
寸心向日倾葵藿,万里朝天振佩琚。喜动龙颜逢旧弼,畴咨应见席频虚。
位号钧枢等,元勋阀阅传。
九理新洗日,一柱独擎天。
战守筹帷外,迁除化笔边。
衣冠图盛事,不记几貂蝉。