短短菰蒲绿未齐,河洲水暖雁行低。
归时须趁春光浅,待得春深意却迷。
风响牙签,云寒古砚,芳铭犹在棠笏。秋床听雨,妙谢庭、春草吟笔。城市喧鸣辙。清溪上、小山秀洁。便向此、搜松访石,葺屋营花,红尘远避风月。瞿塘路,随汉节。记羽扇纶巾,气凌诸葛。青天万里,料漫忆、莼丝鲈雪。车马从休歇。荣华事、醉歌耳热。天与此翁,芳芷嘉名,纫兰佩兮琼玦。
剪红情,裁绿意,花信上钗股。残日东风,不放岁华去。
有人添烛西窗,不眠侵晓,笑声转、新年莺语。
旧尊俎。玉纤曾擘黄柑,柔香系幽素。归梦湖边,还迷镜中路。
可怜千点吴霜,寒销不尽,又相对、落梅如雨。
岸压邮亭,路欹华表,堤树旧色依依。红索新晴,翠阴寒食,天涯倦客重归。叹废绿平烟带苑,幽渚尘香荡晚,当时燕子,无言对立斜晖。追念吟风赏月,十载事,梦惹绿杨丝。
画船为市,夭妆艳水,日落云沈,人换春移。谁更与、苔根洗石,菊井招魂,漫省连车载酒,立马临花,犹认蔫红傍路枝。歌断宴阑,荣华露草,冷落山丘,到此徘徊,细雨西城,羊昙醉后花飞。
郑谷栖真,庾园赋隐,尘外近接琅嬛。高阁云轮,乱签风叶,曾夸架压千元。
看砌草、长萦带碧,池水清留砚沈,幽居意远,苍茫妙笔荆关。
为问堂前燕子,寻旧话、万柳夕阳边。
拜经楼古,沧桑易阅,依庑人来,宅相称贤。凭记取、残烽树石,历劫门庭,几度机丝伴读,竹马嬉游,都向图中证梦缘。
长物仅存,荆弓遇合,米舫光芒,漫感山邱,烬荻摩挲,藏书纪事同传。
画里行窝,吟边活计,秋堂余地盈笏。蓬山梦远,剩坠红、空老江笔。
门外无深辙。萧疏意、井梧自洁。祗漫与、凉灯选句,瘦笛偷声,嘉辰且课风月。
灵均怨,元亮节。任菊晚兰凋,想中怀葛。余溪带水,正望极、蒹葭如雪。
名辈从销歇。悲歌事、酒肠尚热。鸥外一翁,酬韵松陵,辑苕玉兮双玦。
东风来何时,百花已飘零。
独余堤上柳,惨淡含春荣。
扁舟复何适,延客江上亭。
顾无青玉案,何以送子行。
攀条欲相赠,上有双流莺。
流莺正求友,奈此别离情。
年少刘郎初见时,似笑东风三两枝。
刘郎白发欲再见,前溪落尽迷佳期。
少台赐妲怜玄发,马驿诛褒死曲眉。自古文章多触罪,我当并按北征诗。
薝卜林中忍辱仙,春来戏作散花天。晓山寒劲云迷色,夜帐光生月斗妍。
北海无书羝不乳,朝阳有路马难前。从知造物憎贤达,拥絮高吟更自怜。