袖手长吟悲路穷,绨袍不是怯西风。
纵嘲小草应终出,欲赋长杨恐未工。
皂帽久依辽水曲,黄冠愿隐鉴湖中。
菊花满插休相笑,老态还知少壮同。
江城风月总如斯,尚有仙楼占古陴。黄鹤倦看人醉酒,青莲应笑我题诗。
十洲花谢云空返,三户烟消水不知。惆怅秦关何处是,凭栏多在日斜时。
穷年抚剑独无眠,世路危疑倦往还。
夜半无人残月白,狐鸣枭啸满空山。
雨过盘池起绿波,夜来添得几圆荷。
单衣不奈春寒恶,却美杨枝挟纩多。
林樱堕红珠,打着琴上弦。山人时一笑,爱此声琅然。
晚日低霞绮,晴山远画眉。
春青河畔草,不是望乡时。
皇帝甘泉受计时,宝奁亲授走冰夷。今朝朝著张骞出,后夜天文李合知。
云绕勾吴分贝阙,春生英簜下龙墀。深惭礼乐光华外,剩得曹刘祖道诗。
荒村尘锁人寂寥,况复寒雨鸣潇潇。一镫在壁凄无色,照见离人魂欲绝。
悲风惨澹千嶂云,破榻病眠愁向君。羡君长吟声独苦,强作微呻答商羽。
灵山仙侣皆嵯峨,嗟余五蕴戕冲和。一齿已足窘百体,万窍怒作殊未已。
愁心夜傍西山飞,梦里征途屡是非。山中一雨瞀昏晓,故园有托归应早。
我闻读书如游山,一空清虚天往还。澄潭水静潜鳞跃,忽芥吾胸生五岳。
闻君筑屋匡山巅,上有古寺名栖贤。归宗瀑挂一千丈,幽愿夙结神区想。
楚越相携岂偶然,忧来坐令佳兴捐。我生邂逅那有定,龙蛇出没影流镜。
幽人滞迹多名乡,君身梦晋非寻常。新诗留听旗亭唱,此日离杯勿惆怅。
灵风吹坛毛发竖,老巫跳踉作神语。
千轮万马空中来,东海神君许行雨。
急酾椒酒祭神兵,黑旗鋋日阴云兴。
鼓声冬冬未彻鸣,纸钱灰湿天瓢倾。
须臾雨歇神归去,神鸦犹噪坛前树。
旭日明台榭,微风散绮罗。树阴凉翠合,莺啭落红多。
阒寂怀人处,间关奈尔何。岭南天气好,二月已清和。