山南山北雨生寒,竹树风烟苍莽间。青壁倚天元未见,白衣送酒故相关。
共追莲社公应许,稳上篮舆我欲还。后日重来拚一月,细扶藜杖觅孱颜。
远游何方来,峨峨古衣冠。袖中三百篇,贮月白玉盘。
溪清石濑急,雪冻铜壶乾。有如山泽仙,外瘠中气完。
便合朱弦弹,细著青瑶刊。怀哉人未识,飞步江风寒。
窗外窥清影,魂销雪里春。落花虽有叹,折赠向何人。
画帐空生梦,翠钿不复亲。那堪闻玉笛,曲里更伤神。
兴发英山秋思催,船邀石丈访云隈。当杯满壁岩峦气,似带江声送雨来。
君不见汉家功臣上麒麟,气貌岂是寻常人。又不见唐家诸将图凌烟,长剑大羽联貂蝉。
龙章终匪尘俗状,虎头乃是封侯相。我生山野无能为,学剑学书空放荡。
老来晦迹岩穴居,梦寐未形安可模。昨日冷飙动髭须,拄杖下山闻鹧鸪。
乌巾半岸衣露肘,忘机忽落丹青手。器识可同莘野夫,孤高差儗磻溪叟。
山翁野老争道真,松篁节操梅精神。吟风笑月意自在,只欠鹿豕来相亲。
江北江南竞传写,祝君叹其才尽下。我来对面不识我,何者是真何者假。
祝君放笔一大笑,不须揽镜亦自小。相携且买数斗酒,坐对青山恣倾倒。
明朝酒醒呼鹤归,白云满地芝草肥。玉箫吹来雨霏霏,琪花乱飐春风衣。
祝君许我老更奇,我老自觉头垂丝。时与不时何以为,时与不时何以为,赠君白雪梅花枝。
光风吹香洗游尘,兰花隐芳莸笑人。
翠露沉沉玉环冷,忘言坐视空山春。
几回清梦度荆楚,欲问三闾杳无所。
空将幽意寄离骚,暮云凄堕湘皋雨。
古怀潇洒千余年,忠义漫作虚语传。
人间蜂蝶何翩翩?抚卷对花空自怜。
春寒多雨水,地僻少轮蹄。
湿气连山暗,孤梅近竹低。
林空饥鸟集,城冷野狐啼。
回首关河道,风尘道路迷。
夜深山馆冷,风雨满江城。
老客不成寐,感怀无限情。
蛮烟迷五岭,王气属三京。
休问泥涂事,荆榛处处生。
喜君近疾已平安,楮帐绵衾且避寒。饭颗任嘲诗骨瘦,糟丘能遣客怀宽。
天街钟动朝初罢,海国书回岁又残。忽讶衰翁不相问,北风吹雪正漫漫。
山人底事缚微官,来对阑干首蓿盘。匣印少开经雨涩,箧衣多敝入秋寒。
劳生沙漠随征毂,入梦江湖有钓竿。歌罢中庭待明发,起看星汉正漫漫。