二妙联英标,眷言顾榛莽。良晤谐夙心,玄谈慰幽怆。
江蘼淡新绿,谷莺闻远响。感此离索情,浩荡烟霞想。
夷白抗浮云,临清延素赏。何因继芳躅,一丘同偃仰。
僻巷邻家少,茅檐喜并居。蒸梨常共灶,浇薤亦同渠。
传屐朝寻药,分灯夜读书。虽然在城市,还得似樵渔。
偏僻的街巷里邻居很多,高兴的是跟隔壁的邻居在同一个屋檐下。
蒸梨常用一个炉灶,洗菜也共用一个水池。
僻:偏僻。檐:屋顶伸出的部分。
薤:多年生草本植物,可作蔬菜食用。
虚亭兀坐笑衰翁,风雨怀人意万重。芳草吟鞭无路入,夕阳归棹有潮通。
寻常樽酒情何限,□五溪山兴不穷。独叹谪仙遗响绝,纷纷瓦缶更谁工。
老鹤长鸣海日升,珊瑚树长玉崚嶒。楼台十二春无际,人在蓬莱最上层。
武当之山天下奇,我独未到空怀思。君今一日先我往,为寄此意山灵知。
天梯云磴几千折,笑看舆人曳绳铁。盘桓历览神转彊,胸中自有登山诀。
迥出娇红媚一川,风刀细镂耀篱边。
不妨捧向孩儿手,留取清香在佛前。
霜蕊多般同一本,天教成数殿秋荣。
从他蛱蝶偷香惯,偷遍无过一便清。
潮落空江洲渚生,知君已上富春亭。尝闻郭邑山多秀,
更说官僚眼尽青。离别几宵魂耿耿,相思一座发星星。
仙翁白石高歌调,无复松斋半夜听。
亭池不在外,丘壑愿无违。六月此澄暑,一天凉浸衣。
况兼荷气满,更听雨声稀。坐洗妙明藏,蜻蜓都忘归。
志歼凶竖豫张罗,快事真同剑斫鼍。肯使阴霾亏日月,直凭谈笑障江河。
汉兴钩党清流尽,唐设监军债帅多。不是当机神一决,黄门遗祸复如何。