江水是弱水,久已沉羽毛。江水是江水,我岂无轻舠。
中流双鸳鸯,唼波影凌乱。鸳鸯且莫飞,我有好针线。
绣在合欢被,与汝日相见。
恶潮翻海真龙泣,未央庭露秋蓬湿。
崧云无意招不来,旌旗日月随山入。
茅屋主人长卧揖,盛气虬髯横槊立。
汉陵白骨生春光,半夜平怀听呼吸。
笔端隐语飞英略,潜拉秦原老鯢角。
天心不肯续金刀,渭桥水急妖星落。
旅巢几百指,水国漫三年。
极望只秋草,归耕惟石田。
不成便招隐,渐拟欲安禅。
那得苏司业,相逢乞酒钱。
天涯一角见重阳,萧洒西风客断肠。
麻紵未更今日白,菊花还似去年黄。
陶潜把酒得开解,宋玉临墙乍感伤。
借问龙山歌会者,座中谁认绿衣郎。
与竹他年仅有衣,敢愁天赋鲜岐嶷。
拿{父少右丶}不拜浑闲事,踉蹡初行吏效谁。
莫道汉家飞将种,那知天上石麟儿。
若令新岁能翻舌,先寄城东老员诗。
江湖满地一溪津,巾栉随时冬复春。辟草莱开三径路,举杓尊属几閒人。
背城屋破山连榻,钓石溪清影蘸云。却喜鱼笺慰岑寂,调高疑在郢中闻。
水自潺湲日自斜,尽无鸡犬有鸣鸦。
千村万落如寒食,不见人烟空见花。
暑雨洒和气,香风吹日华。瞬龙惊汗漫,翥凤綷云霞。
悬圃珠为树,天池玉作砂。丹霄能几级,何必待乘槎。
黍谷纯阳入,鸾霄瑞彩生。岳灵分正气,仙卫借神兵。
污俗迎风变,虚怀遇物倾。千钧将一羽,轻重在平衡。
动静防闲又怕疑,佯佯脉脉是深机。
此身愿作君家燕,秋社归时也不归。
缉缀小诗钞卷里,寻思闲事到心头。
自吟自泣无人会,肠断蓬山第一流。