欣逢柏梁故,共谒聪公禅。石室无人到,绳床见虎眠。
阴崖常抱雪,枯涧为生泉。出处虽云异,同欢在法筵。
美人迟暮意,纤手抚寒条。素魄一为濯,香魂可自招。
倩谁邀玉篴,何以托琼瑶。莫叹江南橘,庾关路更遥。
红兰开晓日,五色耀君堂。春风藉相媚,恬坐不闻香。
佳人处遐室,独立寤青阳。缄情复缄意,叹息此时光。
每向铭山山下过,还来此地却逢君。少年从吏身何忝,平日吟诗兴不群。
十月虎林天欲雪,一舟渔浦水连云。自怜客况无聊赖,耳畔蛙声不忍闻。
福唐郡吏东阳客,此去永嘉知几程。三秋忍与故人别,千里还将慈母迎。
橘柚满林香露重,鱼虾入市晚潮平。交游我有同年在,相见还为道远情。
持节方临江海上,乘槎又入斗牛津。翠榕秋霁碧天远,红叶风微粉署新。
沙路有人迎棨戟,吴山回首近星辰。东南民力多凋瘵,今日甘霖属使臣。
食馔不须丰,古人贵量腹。
一饱尚何求,八珍非所欲。
犀箸厌未下,但折平生录。
造物赋人料,多少有数目。
更思途中殍,皆缘食不足。
庄叟重鹁食,此篇时一读。
淡淡红生细细香,半开人折寄山房。
只缘清净超尘垢,颇似风流压众芳。
柳外声残日未残,栖身未稳择枝安。不须过有螳螂虑,黄雀从傍冷眼看。
醉里沈思世道危,不堪著眼只攒眉。空留忠愤声名在,不见招归旧日诗。