芳辰篆虎,故事描龙,客里竟无人觉。风欺闰午,浪阻扁舟,且赴树阴鸥约。
记今年、摇艇盐官,曾剪葵榴嫩萼。剥黍如金,剩有馀香黏蒻。
俛仰俄成往事,又挂西南,一钩蟾魄。丝缠命缕,寸厄黄杨,旅况预愁边幕。
待扬帆、重指湘源,浇酒离骚细酌。便做到、六月飞鹏,扶摇羊角。
蜡照笼金翠。透帘外、香兰气。晓光才动,梦华才醒,碧绡幮内。
柳样纤腰,医得瘦腰健未。
洞箫才子。解怜惜、人扶侍。小窗低问,熏炉画扇,阿谁之惠。
尽办閒情,朝罢倚花频醉。
西望香炉雪,千峰晚色新。白头悲作吏,黄纸苦催人。多负登山屐,深藏漉酒巾。伤心公府内,手板日相亲。
竹林青青山寺幽,老僧禅坐对江流。长尘廉襜寂不语,能令过客小低头。
黄昏钟竟香烟起,行舟去去心何已。回看石壁莲花宫,纱灯一点蒙笼里。
不耻青袍故,尤宜白发新。心朝玉皇帝,貌似紫阳人。湘浦眠销日,桃源醉度春。能文兼证道,庄叟是前身。
郁郁涧底松,离离原上草。春风一吹拂,秀色相映好。
金商行素秋,滋蔓已枯槁。大材终不凋,且向岩壑老。
娟娟孤生竹,托根在别岛。枝干苦不长,风烟莫能扫。
寒暑更代谢,霜雪正倾倒。相期抱幽独,贞坚以为保。
驱马陟阴山。山高马不前。
往问阴山候。劲虏在燕然。
戎车无停轨。旌旆屡徂迁。
仰凭积雪岩。俯涉坚冰川。
冬来秋未反。去家邈以绵。
猃狁亮未夷。征人岂徒旋。
末德争先鸣。凶器无两全。
师克薄赏行。军没微躯捐。
将遵甘陈迹。收功单于旃。
振旅劳归士。受爵藁街传。
檀栾漾碧,暗护小篱笆。几竿杜曲,千树渭川,晴拂苍霞。
开素轩,经万劫风欺雨打,此君依旧夭斜。
问山家,扶疏暗引流泉,交加更绕丛花。盼到平安寄下,留伴冬青,共惜年涯。
重过也,费泪墨东京记梦华。
背西风行吟低首,一枝懒插乌纱。笑惊霜蓬鬓,对佳节惜年涯。
昼静铢衣娇舞,更招携仙凤,乱落晴霞。寄相思杜曲,客子独伤高,忍再问两京好花。
鸣笳,海上浮槎,天不管野人家。但东篱雨足,南窗月满,时放灵芽。
晚来葛巾重岸,话陶令记元嘉。尽销凝殿秋情味,卧龙坊畔,今日杯酒谁赊,珍重年华。