城高不可下,永日一登临。曲槛凉飙急,空楼返照深。
苇花迷夕棹,梧叶散秋砧。谩作归田赋,蹉跎岁欲阴。
适意极春日,南台披薜萝。花光晴漾漾,山色昼峨峨。
湘水美人远,信陵豪客多。唯凭一瓢酒,弹瑟纵高歌。
静坐始知闲有味,懒行终是病相侵。
雨声歇处乱云薄,月影来时清夜深。
幽蛩傍阶如有话,皤罂在手更孤斟。
寥寥万古圣贤意,落尽灯花空寸心。
午梦悠扬一蝶轻,隔窗惊觉捣茶声。
偶然樽酒得佳趣,半夜花间灯火明。
露染黄金一样圆,风来香在短篱边。
虽然不解将春买,未与痴人当赌钱。
零落栖迟一杯酒,绿凸蛮觥奉君寿。湖花江月前后邻,寒风又变为春柳。
离鸾别凤烟梧中,曦轮送客沟水东。霜白松溪转斜盖,世间何处无春风。
日月出又没,贵贱同一尘。求荣不求辱,利欲相纷纶。
鲸鱼张鬣海水沸,拟学长生更容易。不知中有长恨端,秦亡祖龙失天地。
野草白根肥,凤雏长忍饥。人生过五十,何用假光辉。
四时相催节回换,乌头虽黑有白时。一尊绿酒绿于染,有歌有舞闻早为。
庭前芳树朝夕改,可叹年光不相待。
天迷迷,地密密,海漫漫。身若仓中鼠,迟回出门难。
大道冥冥不知处,小人心里藏崩湍。我亦为君长叹息,炊沙作饭岂堪吃。
棘针生猛义路闲,太华磨成一拳石。不惧天地倾,津涯浩难识。
龙蟠泥中未有云,封狐雄虺自成群。人生结交在终始,细人何言入君耳。
归卧东窗兀然醉,任他上是天,下是地。
前山跻暮气,虚檐纳轻阴。
沉疴稍轻体,徐步望遥岑。
泬寥天宇净,斐亹秋云深。
原野旷萧条,岗阜何崎嶔。
微霜被群物,悴叶声萧森。
游鳞奔巨壑,翔鸟候穹林。
结念非一端,滞思纷相寻。
伊昔抱微尚,夙怀尘外心。
风波一震荡,飘流安可任。
廉颇思赵士,钟仪怀楚音。
往愤既切古,来忧方在今。
安排谅{上卫下足}言,委顺亦虚襟。
由来穷达士,万古同堙沉。
聊申悽断意,持和双南金。
地炉火煖壁灯青,虚阁风惊铎乱鸣。门掩上方山月黑,北窗危坐听松声。