天下薄陋巷,和风亦觉春。绮梅开昨夜,且作咏花人。
四海内尘日,千秋冰雪身。凡花俱让尔,与尔志同伸。
十日西风便老成,挽回金气愈高明。
朱轓玉节非吾事,雪竹霜松不世情。
未可买山归卜筑,却须持橐慰平生。
如公骨相应仙去,绿发朱颜已有名。
意适何曾较疾迟,战酣夜漏继朝晖。
骊山信有无双手,野老宁知第一机。
静等鱼龙潜夜壑,迅如鹰隼击秋围。
春风过尽花无数,我固无因客亦非。
老夫欲起犹便睡,候吏频催却治行。万里烟云随骥足,五更风雨杂鸡声。
乾坤笑我应无补,江海逢君倍有情。且解金鱼沽别酒,洛阳桥下正潮平。
春风骀荡锦云稠,相拉寻芳作胜游。予恋鹿裘回栗里,君飞凫舄自罗浮。
朋簪集处埙篪合,杯酒吟边紫翠浮。四百峰峦春好在,德星今聚粤江头。
胡虏无仁义,兴衰匪百年。
如何凭气力,久欲靖中边。
异类依天角,黄头住海輭。
愚堪呼鹿豕,健母学鹰鹯。
猰狄时方惫,燕云耗颇传。
奸臣贫拓境,黠计落空拳。
氈毳分伊水,旌旗湿汴川。
莺花春自老,风雨夜相连。
文物东南盛,舟车蜀广聊。
规模垂翼翼,鼎石赖乾乾。
五福祥光近,千龄厚泽绵。
雨晴均化日,丰穰庆秋田。
食兽闻相{左口右巫},干戈斗欲缠。
瓜分争块壤,鼎沸逐埃涓。
亡北惟堪伺,良图盍自坚。
藩篱兼谨守,阃外勿轻捐。
晋赵非殊异,山河本浑全。
人心方激切,天道有回旋。
王佐存诸葛,中兴仰孝宣。
何当渭桥下,拱揖看骈阗。
空门龙象道高升,坐使山川胜气增。
天道不言成西运,人间无处证三乘。
云深尚有游山客,烟冷空余礼塔僧。
一苇莫嗟成万古,幻身来往本何曾。
孤高来处自天人,末上常先万物新。
不有大寒风气势,难开小朵玉精神。
冰溪影斗斜斜月,粉镜妆成澹澹春。
直伴东风到青子,多情不逐雪成尘。
南山有佳人,迥立未可亲。
而况得道者,其间梅子真。
相倚秋风立,兰言似有无。
未饶霜女俊,不爱月娥孤。
力弱烟被素,心危露泣珠。
剪裁随楚思,幽怨寄吴歈。
半坼香囊解,微倾醉弁扶。
涉江如可采,百琲答轻躯。