竞装祓木饯馀寒,颂遂椒花上彩笺。览镜自惊非昔貌,举杯回喜得新年。
笋班玉立五云阶,曾醉天家舞马杯。
坐困庚楼分月久,明从尧殿带春来。
洪钧暖入宫桥柳,金鼎香传驿使梅。
爆竹一声春梦晓,沈香亭北牡丹开。
事关休戚已成空,万里相思一夜中。愁到晓鸡声绝后,又将憔悴见春风。
金错银盘贮赐冰,清光如耸玉山棱。
无论尘客闲停扇,直到消时不见蝇。
马上逢元日,东风送客愁。滹沲春水渡,瀛海夕阳楼。
雪照潘郎鬓,尘侵季子裘。劳生巳强半,更欲玷清流。
扫除茅舍涤尘嚣,一炷清香拜九霄。
万物迎春送残腊,一年结局在今宵。
生盆火烈轰鸣竹,守岁筳(tíng)开听颂(sòng)椒(jiāo)。
野客预知农事好,三冬瑞雪未全消。
残腊:残冬。古时农历十二月为腊月。
颂椒:赞美酒香。椒,用椒浸制的酒。《荆楚岁时记》:“俗有岁首用椒酒,椒花芬芳,故采花以贡樽。”
远宦携家任路歧,夷山犹未是天涯。
愁中抱病还增剧,客里逢春不自知。
好记流年收柏叶,乍消残雪见梅枝。
朝来百岁过强半,惆怅秾华负盛时。
淹留岁将晏,久废南山期。旧业不见弃,还山从此辞。
沤麻入南涧,刈麦向东菑。对酒鸡黍熟,闭门风雪时。
非君一延首,谁慰遥相思。
三十七年过,劳生强半休。此心空耿耿,吾道每悠悠。
感物百忧集,思亲双泪流。春风添一岁,又是五更头。
翠奁空、红鸾蘸影,嫣然弄妆晚。雾鬟低颤。飞嫩藕仙裳,清思无限。象床试锦新翻样,金屏连绣展。最好似、阿环娇困,云酣春帐暖。寻思水边赋娟娟,新霜□旧约,西风庭院。肠断处,秋江上、彩云轻散。凭谁向、一筝过雁。细说与、眉心杨柳怨。且趁此、菊花天气,年年寻醉伴。