古木号风抱不平,百年忠义日争明。
坟前人马空存石,何似当时听用兵。
大将分符自朔庭,出师江汉肃南征。
贺兰不救睢阳厄,无忌难收邺下兵。
唇齿百年谁复恤,简书千里漫多情。
西风一剑英雄泪,已逐寒江日夜声。
草檄驰高阙,分符出未央。雕弓秋玉镂,宝剑夜金装。
马饮长河白,兵交落日黄。军中诸校喜,生得左贤王。
文逋朱谢苦君烦,祗为疏慵独负言。管仲旧劳知鲍叔,朱清自合传宗元。
药炉夜静窥丹母,竹院春暄数鹤孙。还忆江头为别处,淡烟斜日水云村。
昭君死作千年土,曲在人间调不同。绝塞烟沙空玉质,深宫日月自春风。
当时有恨传骚客,往事无心论画工。已分二坐终寂寞,雁飞曾过上林中。
汉代文明今盛明,犹将贾傅暂专城。何妨密旨先符竹,
莫是除书误姓名。蜗舍喜时春梦去,隼旟行处瘴江清。
新年只可三十二,却笑潘郎白发生。
上苑离离莺度,昆明幂幂蒲生。
时光春华可惜,何须对镜含情。
百尺阑干最上头,杯中旗影动奎娄。
海通蛮岛三千国,山镇东南数百州。
草木更含天子气,衣冠不洗晋人羞。
旧来越战吴争事,一曲渔歌起暮鸥。
一上一上,再上其难。
陟言呼天,征于嵚岩。
培风阶云,三上及菑。
层互折,如我百罹。
阴崖积寒,未冬霓零。
枯鸢厉颠,饥虎伺人。
禅蠙若鹑,痹骨摧颓。
伐室取子,尔欲焉逃。
怀哉怀哉,忧途孔云。
薄暮苦望,繁心如衿。
高山崱屴,飘风觱发。
皇天听卑,毛竖膺结。
怀哉怀哉,天下可正。
痒痒我心,癙忧列夤。
匪兕匪虎,率彼九垓。
喷沙柲雹,腾霓作霾。
马援私珠,颜回私食。
州论如日,铄金以笔。
捆臂雠牧,鸱革雠胥。
吴赵偕毁,我忧匪私。
人行堤下,水流桥边。
畦畎不改,心愁敖然。
白华满皋,芗兰满潜。
图羹绘鼎,怆惶自怜。
西南何峰,蔽我朱明。
日下于征,摇心于旌。
怀哉怀哉,不可相云。
南箕北斗,然照襟。
重离可作,逝日难睹。
椒兮兰兮,愿言则怒。
砭盲剚腹,大命不图。
上山苦寒,不为裂肤。
铁骑蹴交河,衔枚半夜过。
雪花凝锁甲,月色冷雕戈。
黠虏俱亡命,连营尽凯歌。
至今青冢骨,犹恨与通和。