东山曾订十年期,翠竹江村入梦思。世路正怜投檄早,故园偏恨见君迟。
牢笼天地心犹壮,呼吸烟霞鬓未丝。欲向云房借飞舄,便从华岳访希夷。
疏钟岩畔发,孤棹峡中行。是岸西方到,兹辰大圣生。
望农花雨急,问禁竹房清。旅食同僧乞,依稀舍卫城。
春光能醉人,花气酽于酒。君诗夙餍我,香味比花厚。
枣花取名寺,近乃富鹿韭。紫白冠以黄,墨者开最后。
红杏青松图,闻将还僧手。但要选花易,韵事已仅有。
庭楸亦自花,镇与佛相守。丁香西来阁,枯株顾老寿。
举觞酹朱王,诗魂常来否?
羽卫煌煌一百里,晓出都门葬天子。群臣杂沓驰后先,
宫官穰穰来不已。是时新秋七月初,金神按节炎气除。
清风飘飘轻雨洒,偃蹇旗旆卷以舒。逾梁下坂笳鼓咽,
嵽嵲遂走玄宫闾。哭声訇天百鸟噪,幽坎昼闭空灵舆。
皇帝孝心深且远,资送礼备无赢馀。设官置卫锁嫔妓,
供养朝夕象平居。臣闻神道尚清净,三代旧制存诸书。
墓藏庙祭不可乱,欲言非职知何如。
潮去潮来洲渚春,山花如绣草如茵。
严陵台下桐江水,解钓鲈鱼能几人。
道边绕庙占疏凉,郊远山连草树荒。
果有祖师传印在,为予试爇一炉香。
拍天秋水浩无涯,尘袜凌波任溯洄。安得微躯轻似许,同过弱水看蓬莱。
上帝高居绛节朝,使君意气凌青霄。君臣既与时济会,一豁明主正郁陶。
伯仲之间见伊吕,临江节士安足数。欲倾东海洗乾坤,世人那得知其故。
诸君何以答升平,济世宜引贤俊人。凤臆龙鬐未易识,不与八骏俱先鸣。
回鞭却走见天子,光芒六合无泥滓。后汉今周喜再昌,丹青婉转麒麟里。
天时人事日相催,抑塞磊落之奇才。搀抢荧惑不敢动,五云多处是三台。
春来准拟开怀久,稍待秋风凉冷后。夜骑天驷超天河,南极一星朝北斗。
遥传碧落入新除,早向清都卜定居。金勒鸣珂班退后,玉堂挥翰酒醒馀。
试听掣动铃绦响,惊看飞来锦帕舒。甘露堂前正秋色,集贤如堵望相如。
刁斗声寒里,烽烟鼙鼓鸣。阵开边月黑,战劲压风横。
将令衔枚肃,胡笳动地惊。忽闻驰露布,饶唱入边城。