飘蓬万里隔风沙,梦到江南未到家。
料得夜深霜月苦,几人挥泪说梅花。
贾少难逃赋鵩灾,终童不载使缨回。
只须浪作争春态,留取孤芳殿后开。
何人不爱牡丹花,占断城中好物华。
疑是洛川神女作,千娇万态破朝(zhāo)霞。
有哪个人不喜欢牡丹花呢,盛开时独占了城中的美景。
莫不是洛水女神在那里翩舞吧,千娇万态如同灿烂的朝霞飞腾。
牡丹:属毛茛科植物,又名木芍药、洛阳花,初夏开花,单生,大朵,一般有红、白、紫三色。占断:占绝。独占的意思。好物华:美好的景物。
洛川神女,即“洛神”。三国魏曹植作有《洛神赋》。洛川:洛水。破:突破,超出、胜过的意思。
悠悠九土各异形,扰据四生非一情。驱车策马殉世业,市文鬻义炫虚名。
三墨纷纠殊不会,七儒委郁曾未并。吉凶尚忌及数术,取与离合实纵横。
朝日夕月竟何取,投岩赴火空捐生。咄嗟失道尔回驾,沔彼流水趣东瀛。
落拓东风不藉春,吹开吹谢两何因。当时曾见笑筵主,今日自为行路尘。颜色却还天上女,馨香留与世间人。明年寒食重相见,零泪无端又满巾。
想见寻幽到此山,诗成珠玉笑谈间。
莲花社里千年约,柏了香中半日闲。
寂历松窗连远籁,萦纡竹径断荒湾。
琴堂吏散帘垂书,舁徇何妨数往还。
洞江野客半枯槁,只有梅花与倾倒。蹇驴破帽过南村,不为梅花被谁恼。
交情冷淡无人知,怪我凌寒起常早。江头腊月正月间,云里十枝九枝好。
自从作客向天涯,万里风烟迹如扫。是谁写此断肠魂,坐对相思令人老。
可怜两度度春光,不得香名入诗草。今朝试笔为君题,清泪如丝洒元昊。
此老年来医有灵,病眸才洗便增明。
教侬还尽读书债,头白依然对短檠。
一物具一理,皆有极则处。
索焉而不精,於德何所据。
风格孤高却后时,夜来律管已灰吹。
无端红紫偷先发,未见琼瑶第一枝。