陋室何妨似燕窠,暮年终得返鱼蓑。壶中日月时常好,枕上功名不足多。
往古来今真夜旦,高天厚地一罝罗。鹿门幸有庞公乐,牛角徒为宁戚歌。
姑射仙人下杳冥,绡裳环佩玉泠泠。香魂误入罗浮梦,几度微吟唤得醒。
汉帝徵贤日,长卿入洛年。祇应乘遘会,非敢薄云烟。
万里辞亲苦,连枝恋弟偏。稚儿犹解别,诸友亦相牵。
送送临江浦,迢迢望斗边。风尘双剑里,云树一杯前。
兔影分行帐,鸡鸣理去船。寒灯投夜宿,孤桨入云穿。
旅食凭兄在,长途仗仆怜。过邦非土俗,度岭异山川。
腊去年应改,舟移月几圆。微名如可就,重聚小阳天。
隔岁心情似死灰,梅花堆里暂眉开。吹将王冕横枝下,炼得林逋断句回。
已分色香难品第,不烦桃李作重台。落英和雪团成片,研入春醪饮一杯。
几载不相见,相看倍黯然。人情怜旧雨,天气入新年。
白发残镫里,清樽古驿前。计程翻日记,重为老夫传。
班薰宋艳萃奚囊,吟到红楼独擅场!幻境别开诗世界,春兰秋菊有评章。
灯下裁衣寄远人,漫拈针线倍伤神。愁多心绪牵成病,日久形容想未真。
长短只依前日样,窄宽犹记旧时身。知君命走红尘外,劳碌于今瘦几分。
更开残酌不成欢,一片多情拂袖乾。想见孤城吹画角,朔风斜日暮江寒。
过我匆匆去,难淹长者车。
岁华今又晚,官况近何如。
不是无才具,渠忧少荐书。
因君问公干,久不寄双鱼。
路似羊肠绕,溪如燕尾分。
青山相领略,许我一丘云。