江山信多美,此地最为神。以兹峰石丽,重在芳树春。
照烂虹霓杂,交错锦绣陈。差池若燕羽,崱屶似龙鳞。
却瞻了非向,前观已复新。翠微上亏景,青莎下拂津。
巉岩如刻削,可望不可亲。昔途首遐路,未获究清尘。
誓将返初服,岁暮请为邻。
堂殿尘埃外,轩棂紫翠中。
凭栏千嶂雨,欹枕半窗风。
得意何妨僻,寻幽岂易穷。
分张閒草木,一一见春工。
三日癖深居,案头尘一斛。
檐溜如许长,种雪销春旭。
眼厌短衣囚,庭余半死木。
未知桃与杏,何处较红绿。
数年多快游,冥罚就羁束。
小食神仙字,聊以砭凡俗。
楚襄游梦去,陈思朝洛归。参差结旌旆,掩霭顿骖騑。
变化看台曲,骇散属川沂。仍令赋神女,俄闻要虙妃。
照梁何足艳,升霞反奋飞。可言不可见,言是复言非。
□□□□□,我帝更朝衣。擅宠无论贱,入爱不嫌微。
智琼非俗物,罗敷本自稀。居然陋西子,定可比南威。
新吴何为误,旧郑果难依。甘言诚易污,得失定因机。
无憎药英妒,心赏易侵违。
八阵功成妙用藏,木牛流马法俱亡。
后来识得常山势,纵有桓温恐未详。
郁郁陌上桑,盈盈道旁女。
送君上河梁,拭泪不能语。
郁郁陌上桑,遥遥山下蹊。
君去戍万里,妾来守空闺。
郁郁陌上桑,皎皎云间月。
非无巧笑姿,皓齿为谁发?
郁郁陌上桑,袅袅机头丝。
君行亦宜返,今夕是何时。
郁郁陌上桑,盈盈道傍女。送君上河梁,拭泪不能语。
令月开和景,处处动春心。挂筐须叶满,息倦重枝阴。
歇马龙山傍古城,椒浆一掬拜先生。清流已尽封疆狱,汗简犹高俊及名。
弟子能为文信国,友朋何憾窦游平。墓门寂寂松楸老,似听啼鹃带血声。