吴楚东南际,贤豪本代兴。之子挺灵异,匹练应初生。
童龄擅芳誉,弱冠扬徽称。操瑟竟难合,明经待晚成。
遇我闽海曲,示我郢中声。训士力崇古,何嫌世俗轻。
游扬渐以广,乘时起令名。终当策高足,万里扬前旌。
江山曾为远人留,记忆中朝意亦优。策足久多行路叹,量才初试过都游。
宦情似奕今于昨,时序如流春复秋。同调知君能念我,客星长望碧云头。
漫游随处挟飞仙,更向禅林息万缘。同调喜联交似水,卑栖愧羡翼垂天。
吟成或写忧时涕,施尽难馀买赋钱。君岂负刍如越石,阳春无地不人怜。
帝里春还未几日,万户千门总春色。昨夜云间月欲圆,更道今宵祀太一。
华灯闪烁映朱阑,纵横游骑满长安。笙歌响度香尘起,触忤羁人惨未欢。
徐卿为我开斗酒,李白谈诗方在口。倒屣王生能复来,浮云万态俱何有。
请记当年旧酒垆,几人得意在皇都。且拚乐事随青帝,莫逐乡心卜紫姑。
阆州城中灵山白,阆州城北玉台碧。松浮欲尽不尽云,江动将崩未崩石。
那知根无鬼神会,已觉气与嵩华敌。中原格斗且未归,应结茅斋看青壁。
君不见韝上鹰,一饱则飞掣。焉能作堂上燕,衔泥附炎热。
野人旷荡无腼颜,岂可久在王侯间。未试囊中餐玉法,明朝且入蓝田山。
正解柴桑缆,仍看蜀道行。樯乌相背发,塞雁一行鸣。
南纪连铜柱,西江接锦城。凭将百钱卜,飘泊问君平。
韦曲花无赖,家家恼杀人。绿尊虽尽日,白发好禁春。
石角钩衣破,藤枝刺眼新。何时占丛竹,头戴小乌巾。
高标跨苍穹,烈风无时休。
自非旷士怀,登兹翻百忧。
方知象教力,足可追冥搜。
仰穿龙蛇窟,始出枝撑幽。
七星在北户,河汉声西流。
羲和鞭白日,少昊行清秋。
秦山忽破碎,泾渭不可求。
俯视但一气,焉能辨皇州。
回首叫虞舜,苍梧云正愁。
惜哉瑶池饮,日晏昆仑丘。
黄鹄去不息,哀鸣何所投。
君看随阳雁,各有稻粱谋。
纳纳乾坤大,行行郡国遥。云山兼五岭,风壤带三苗。
野树侵江阔,春蒲长雪消。扁舟空老去,无补圣明朝。