风沙遥见说,道路替君愁。碛夜星垂地,云明火上楼。
征鸿辞塞雪,战马识边秋。不共将军语,何因有去留。
一别长安后,晨征便信鸡。河声入峡急,地势出关低。
绿树丛垓下,青芜阔楚西。路长知不恶,随处得诗题。
归心常共知,归路不相随。彼此无依倚,东西又别离。
山花含雨湿,江树近潮欹。莫恋渔樵兴,生涯各有为。
并州非故国,君去复寻谁。猃狁方为寇,嫖姚正用师。
戍烟来自号,边雪下无时。更想经绵上,应逢禁火期。
大风西北起,江汉云飞扬。相知拓南土,展此万里疆。
飘飘赤羽旗,矫如飞龙翔。前军屯细柳,六师后张皇。
被服华衮裘,杂以明月珰。金相玉其体,文彩自成章。
桓桓虎贲士,左右罗干将。良马亦既闲,翩翩骊与黄。
彤弓卢矢倍,受言宜允臧。一举清吴越,再欣汉道昌。
恩泽沛若霖,闽海俱怀康。讴歌颂明德,乐矣华山阳。
尺蠖知屈伸。
体道识穷达。
南国佳人翠自颦,西山爽气我相亲。只应此夜团团月,偏照寒窗独宿人。
画中留得清虚质,人世难逢白鹤身。应见茅盈哀老弟,为持金箓救生人。
平林方漠漠,野水正汤汤。苍莽日欲暮,年华客异乡。
草店月初冷,村路迂更长。渡头人散后,渔父正鸣榔。