轻盈恰与地相宜,才种纤枝又引枝。不及垂阴向黎庶,春风一路送亡隋。
海潮声里越溪头,谁种千株夹乱流。安得辞荣同范蠡,绿丝和雨系扁舟。
流水涓涓落砌莎,竹窗残月冷无多。
傍人不念思乡苦,独奏南楼一曲歌。
玉门关外絮飞空,破虏营前昼影浓。
可便消兵无好术,忍教攀折怨春风。
双玉斗,百琼壶,佳人欢饮笑喧呼。麒麟欲画时难偶,鸥鹭何猜兴不孤¤歌婉转,醉模糊,高烧银烛卧流苏。只销几觉懵腾睡,身外功名任有无。日融融,草芊芊,黄莺求友啼林前。柳条袅袅拖金线,花蕊茸茸簇锦毡¤鸠逐妇,燕穿帘,狂蜂浪蝶相翩翩。春光堪赏还堪玩,恼杀东风误少年。
日融融,草芊芊,
黄莺求友啼林前。
柳条袅袅拖金线,
花蕊茸茸簇锦毡。
鸠逐妇,燕穿帘,
狂蜂浪蝶相翩翩。
春光堪赏还堪玩,
恼煞东风误少年。
双玉斗,百琼壶,
佳人欢饮笑喧呼。
麒麟欲画时难偶,
鸥鹭何猜兴不孤。
歌宛转,醉模糊,
高烧银烛卧流苏。
只销几觉懵腾睡,
身外功名任有无。
吾生有几事无涯,清夜漫漫叹物华。
但愿闻钲似疲马,可能粘壁作枯蜗。
只今雪屋重衾湿,去岁梅溪醉帽斜。
终得萧闲对床语,青灯挑尽短檠花。
的皪横枝爱老崔,一尊长对画图开。此生端有梅花分,閒远春风入手来。
东君回驭欲何之,把酒江头话别离。流水泛红留不住,尽教沈醉不须思。