九秋凉风肃,千里月华开。圆光随露湛,碎影逐波来。
似霜明玉砌,如镜写珠胎。晚色依关近,边声杂吹哀。
离居分照耀,怨绪共裴徊。自绕南飞羽,空忝北堂才。
阴山吹笛大军行,铁甲冰霜落有声。西上胡沙天渐近,可怜月比故园明。
天晴九月九,秋思搅腾腾。
大醉无人会,高山独自登。
看鸿时背水,采菊阻寻僧。
往事还堪忆,狂吟罢未能。
九月蝉稀九日催,年光如逐水声回。
人思往事凄凉在,菊倚荒庭寂寞开。
落叶偶从池上过,夕阳初傍酒边来。
白衣去后无消息,雨湿东篱欲长苔。
行路华山前,之官发黑年。
移家擬拔宅,作尉已呼仙。
近县云随鹤,当门树著蝉。
吟诗因夜坐,毛女落秋天。
癸未四月雨,并遗东作忙。盛夏雨不嗣,连月恣恒旸。
邻湖㪺数级,安问陂与塘。高秋报淫雨,宵昼声浪浪。
山村早焦槁,自无卒岁望。原田所灌溉,糜烂无登场。
泽农陷巨浸,什一罹死亡。贫者为耕治,鬻儿营种粮。
乃今益穷迫,骨肉矧异方。富者忧盗贼,扑劫群虎狼。
向闻司租使,适经川泽乡。芃芃赏禾黍,讵信愬灾荒。
三农苦复苦,天高难自明。未论死沟壑,官租何由偿。
仰首向天泣,旻天但苍苍。
庭皋鸣落木,游人感秋风。
援琴起中夜,鲜复襟期同。
寒蛩响檐侧,高雁翔云中。
鸡鸣戒行李,微日东窗红。
游从集盘榼,酒尽情未终。
行人难久留,矫首成西东。
愿言尺素书,岁岁常相通。
塞坦通碣石,虏障抵祁连。相思在万里,明月正孤悬。
影移金岫北,光断玉门前。寄言闺中妇,时看鸿雁天。
昔余与夫子,相遇汉川阴。珠浦龙犹卧,檀溪马正沉。
价重瑶山曲,词惊丹凤林。十年睽赏慰,万里隔招寻。
毫翰风期阻,荆衡云路深。鹏飞俱望昔,蠖屈共悲今。
谁谓青衣道,还叹白头吟。地接神仙涧,江连云雨岑。
飞泉如散玉,落日似悬金。重以瑶华赠,空怀舞咏心。
蝴蝶双飞过别邻,豆棚瓜架倍伤神。柴门不锁随风掩,落尽桃花不见人。