溪僧过此说山公,游遍真仙洞府中。
乳石岩边得灵草,可能封裹寄衰翁。
望海楼高目力宽,海潮来处是天根。
日边市舶程途远,水外亭台景象昏。
巨鳄出时防患害,大鵰当北各飞翻。
将军有意还铜柱,俯看南溟气欲吞。
岸仄篷捎荻,滩横水拒篙。背绳齐肚俯,肩棹仰尻高。
用力时邪许,呼风想郁陶。好将人事看,涉世总忧劳。
景公昔繁刑,市中有鬻踊。为感晏子言,汤网三面纵。
治典有重轻,所贵因时用。谲谏果何补,期会适巧中。
吾友小豪子,援溺怀隐痛。系铃期解铃,铃解反吾颂。
雨露本天功,贪天虑惑众。对此纪念物,聊借碧纱幪。
持置香案前,晨夕伴清供。
扁舟一棹清江曲,不采芙蓉偏采菊。荻花萧瑟晚凉天,花光入水天影绿。
陵谷由来易变迁,水陆草木徒较量。知君此图有深意,桑田沧海谁能详。
况乃花中称隐逸,合与幽人伴晨夕。折得寒香满篮归,容与中流心自适。
君不见渊明采菊坐东篱,正值白衣送酒时。治乱兴亡都不管,陶然一醉已忘机。
十处住山今已老,半生云水未忘机。
今朝又作浮山梦,暗写愁肠寄与谁。
西施本是臣里女,我与西湖久睽阻。半生长作越流人,想见澹妆浓抹妩。
狗儿年冬勇探陟,始踏冷泉泉畔路。张家祠楼十日留,看尽重湖雪月雨。
当时奢愿游五岳,踏破芒鞋返胥宇。稽留山下挂瓢人,许我烂柯偕赌墅。
岂知乾坤一反覆,孰两东门遽如许。有眼忍见林希碑,有足谁蹠相柳土。
年年谷雨荐新茶,空说石泉槐火煮。陈无已自山中来,贻我龙泓白牛乳。
山里依然竹笕清,世上谁知蓼虫苦。松垆匏尊聊一举,藜藿肠鸣甘尔汝。
老夫啽呓故难醒,五碗通灵空计数。樊侯示我列仙诗,我自幽篁山鬼处。
傥骑赤豹从文狸,梦见冬青不凋树。
楚泽芳兰天秀。恁捐袂江波悽愀。相怜缟袂寒生后。浑不是梅花三九。
水清石见莹无垢。照月地小莲冰透。从他野鹿衔花走。忍消瘦仙心依旧。
一入芜城里,銮舆竟不归。尚馀萤火在,夜夜傍城飞。
细雨疏风暖尚遥,琴书客邸更萧条。怪来杨柳眉犹蹙,残雪墙阴未尽消。