一枝炯炯照人寒,绝似溪桥立马看。
只恐春风解相怨,漏他消息入毫端。
展开阅读全文
贾谊登朝日。
终军对奏年。
校文升广内。
抚剑入崇贤。
奇才殊艳逸。
将别更留连。
驱车命铙管。
拱坐面林泉。
池寒稍下鴈。
木落久无蝉。
露侵山扉月。
霜开石路烟。
高谈无与慰。
迟尔报华篇。
展开阅读全文
腊月正月早惊春。
众花未发梅花新。
可怜芬芳临玉台。
朝攀晚折还复开。
长安少年多轻薄。
两两共唱梅花落。
满酌金巵催玉柱。
落梅树下宜歌舞。
金谷万株连绮甍。
梅花密处藏娇莺。
桃李佳人欲相照。
摘叶牵花来并笑。
杨柳条青楼上轻。
梅花色白雪中明。
横笛短箫凄复切。
谁知柏梁声不绝。
心逐南云逝,
形随北雁来。
故乡篱下菊,
今日几花开。
展开阅读全文
缥色动风香。
罗生枝已长。
妖姬坠马髻。
未插江南珰。
转袖花纷落。
春衣共有芳。
羞作秋胡妇。
独采城南桑。
展开阅读全文
胡地少春来。
三年惊落梅。
偏疑粉蝶散。
乍似雪花开。
可怜香气歇。
可惜风相摧。
金铙且莫韵。
玉笛幸徘徊。
展开阅读全文
徐州文壤基崇坛。老蔡径尺刳心肝。
铜槃照夜血光碧,上有惨澹双镆干。
请君载书许君死,彻器未竟盟已寒。
了知今人不如古,古人亦有难知处。
张生刎颈殓陈馀。郦儿给印屠诸吕。
劝君结交勿结心,报君多是逡巡人。
救饥重脱嗾獒厄,出淖曾叨食妈恩。
轻言诧心腹,心腹为祸媒。
畏途搀空薄侧掌,要离孤冢空崔嵬。
我愿中堂置瓮常盛酒,后列丝竹前宾友。
细腰灯前拓秋窗,有来白事酹其口。
交亦不必结,名亦不必闻。
燕南氍毹藉地醉,千载一笑平原君。
来雁无消息,寒蝉久寂寥。
鬓毛随日化,吾意得诗消。
楼影三更淡,天星几放摇。
眼中无长物,拄颊又明朝。
气至暑固当,境寂凉自生。
天河自如水,夜久山更明。
古树有庄色,新泉入幽听。
逃空空快事,丧虎不可停。
飞萤过屋顶,一落如流星。
此世荣枯岂足惊,相逢惟要眼长青。
从来不爱三闾死,今日凭君莫独醒。