万壑千岩景象开,登临未足又须回。
凭师莫断松间路,秋月圆时弟子来。
翠霭青峰欲上楼,绿杨一带野帆幽。携琴时向沙边坐,閒对春风数白鸥。
道人不识忧,隤然罕所虑。匈中有奇怀,常得山中助。
时乘酒半醺,或值睡初卧。独往恣幽寻,欣若有所遇。
有时深林行,穿径忽失路。有时湖上还,看云忘所务。
凝目孤鸢归,倾耳细泉注。所造趣未极,边陆任昏暮。
非关耽清娱,曾是秉远慕。閒心始造理,忙意多失步。
嗟尔行道人,迫迫焉所赴。
心同流水净,身与白云轻。
寂寂深山暮,微闻钟磬声。
我的心同流水一般纯净,我的身体如同云一般轻盈。
我陶醉在那迷人的晚景之中,只听到了断续的微弱的钟声。
乃翁未读书功收,大儿收功名□流。
三年刻楮岂无用,一鸣惊人姑少留。
大伸纡爽数应值,但力根本吾何求。
书声夜寻岭猿苦,想见灯火虚堂秋。
叠嶂矗空青,躯幽共一寻。
苔荒碑意古,茗苦道情深。
有兴梯苍壁,无才咏玉簪。
吟仙何处去,我辈复登临。
丝布皆可服,本自机上分。布作缟素色,丝成罗绮春。
载染红紫艳,花色争鲜新。紫绮裁穷裤,红罗制舞裙。
细腰同结束,密与支体亲。回顾衣桁间,缟袂积埃尘。
罗绮虽见爱,私亵不可陈。布素虽见弃,拂拭有馀芬。
客星穹瀚自徘徊,散发居夷未可哀。浪迹春尘温旧梦,回潮心绪拨寒灰。
人能奔月真遗世,天遣投荒绝艳才。亿万华严随臆幻,谪居到处有楼台。
窗户碧玲珑,看山面面通。树涵云外雨,凉度水边风。
瀹茗嗔童懒,挥毫对客雄。笑谈如著我,也入画图中。
白沙翠竹溪边路,绿树青山郭外村。钓艇直随流水出,僧钟遥隔暝烟闻。
谩誇李愿居盘谷,绝胜庞公隐鹿门。如此故乡归未得,看君图画一消魂。