楼上呜呜角,桥边点点灯。
聚沙新到雁,趁渡独归僧。
日隐山光暗,天低海气蒸。
居人笑老子,醉发乱鬅鬙。
水声赴(左边三点水右边虢)(左边三点水右边虢)回塘,帘影疏疏遶四廊。
静院数杯倾白堕,幽窗一枕梦清湘。
润侵书笥深防蠹,暖彻衣篝剩得香。
解组径归应更乐,偷闲犹足傲羲皇。
雨余残日入疏篱,变化相乘及尔奇。
千嶂暮云收尽後,一年秋暑洗空时。
如山酒券不相贷,隔巷衣砧如许悲!剩欲出门纾滞思,交亲零落与谁期?
今年秋多阴,殊未决丰歉。
时时云一片,复作雨数点。
晚来晴颇牢,天宇碧如染,微风过林梢,斜日在山崦。
农家筑场罢,竭作事收歛。
贪睡吾可惭,斋扉昼常掩。
九天清跸响春雷,百万貔貅扈驾回。
不独雨师先洒道,汴流袬袬入淮来。
关中父老望王师,想见壶浆满路时。
寂寞西溪衰草里,断碑犹有少陵诗。
北征谈笑取关河,盟府何人策战多?扫尽烟麈归铁马,剪空荆棘出铜驼。
史臣历纪平戎策,壮士遥传入塞歌。
自笑书生无寸效,十年枉是枕琱戈。
山光秀可餐,溪水清可啜。
白云映空碧,突起若积雪。
我行溪山间,灵府为澄澈。
崚嶒崖角立,蟠屈路九折。
黄杨与冬青,郁郁自成列;其根贯石罅,横逸相纠结。
上扪鵰鹘巢,下历豺虎穴。
流泉不可见,锵然响环玦。
出山日已暮,林火远明灭。
小息得樵家,题诗记幽绝。
南出柴门即是山,青鞋踏破白云间。
旋偿酒券何时足?罢诺僧碑尽日闲。
三尺古琴余爨迹,一枝禅杖带湘斑。
吾庐北望云烟里,又伴纷纷宿鸟还。
五尺桄榔杖,二寸栟榈冠,往来山谷中,发白面渥丹。
初非乳石力,所得怀抱宽。
入寺不寻僧,自爱松风寒。
松风晚少静,我意殊未阑。
却寻归村路,白石明青滩。