祖菊园肥孙菊存,君家菊谱傲兰孙。
天随天问非他族,秋意秋怀自一门。
白送绕篱从谷谷,黄飘流地彼村村。
花应自贺三生遇,亲见渊明无此孙。
碧涧仙人亦爱楼,星溪楼上豁双眸。
吟边兴落千峰外,醉里眉攒万国愁。
传舍官途轻似燕,禅心世事狎於鸥。
诗人将半南唐帝,碧涧云烟六月秋。
为臣惟命敢辞难,脱遇艰难亦自安。试看子卿持节处,雪花如席不知寒。
韶光今几许,我欲问流莺。
花影扫不去,草根锄又生。
心空诸妄息,身老万缘轻。
正是春风好,幽兰不肯争。
烟多人幽处,田园秋暮时。
深村人到少,闰月稻黄迟。
旋决渠分水,新编竹补篱。
地炉煨芋栗,莫遣贵人知。
匹马闰生汗漫游,如今寂寞老林楸。
涉窗半夜青灯雨,幽树下庭黄叶秋。
懒看世情宁睡去,怕伤时事莫吟休。
寒蛩可是知人意,未到莎根只说愁。
烟火人幽处,田园秋暮时。深村人到少,闰月稻黄迟。
旋决渠分水,新编竹补篱。地炉煨芋栗,莫遣贵人知。
匹马平生汗漫游,如今寂寞老林楸。小窗半夜青灯雨,幽树一庭黄叶秋。
懒看世情宁睡去,怕伤时事莫吟休。寒蛩可是知人意,未到莎根只说愁。
台下衣冠已化尘,台前颜色尚如新。
林泉合是修行社,岩穴谁非避世人。
好鸟岂知当日事,幽花何似昔时春。
老僧不解论今古,应笑徘徊问隐沦。
舳舻泝隋堤,积潦涵楚甸。
大帆挂长樯,薰飚借良便。
气张中军旗,势疾强弩箭。
浪头喷飞雪,波心落流电。
或如春雷振,又若疾雨溅。
天空文鹢归,珠媚渊龙战。
久来去意切,幸此行色变。
舟子啸引项,挽夫喜盈面。
揭篙无施劳,跃马莫我先。
行吁思景附,坐指交勇羡。
日阴未顷刻,道里历宇县。
津亭倏渡淮,官堠俄入汴。
盛夏草树齐,远水苹藻遍。
晚景稍可爱,少瞬不再见。
我非欲速者,疾目憎转眩。
衣袂聊虚凉,心焉独安宴。
向夕风少休,迟留乐幽倦。