短筇不自立,人立反扶筇。心速行乃迟,智多力不从。
茫茫大块间,为类万不同。鹿寿一千年,蟪蛄不知冬。
松柏参青云,黄杨厄闰中。阳和既有私,天心非至公。
我才岂无用,安心守固穷。
音韵天成绝妙辞,闭门苦索岂能知。旗亭试赌诸伶唱,可有江西一派诗。
玄晖东田游,明远东城历。
深心慕尘轨,湖舷拟觞客。
零雨或尼之,辍策骈兹席。
霁虹带高岑,倾羲被回陌。
良知共遐睎,数陪竹林七。
境恬微尚惬,赏胜幽怀适。
怀沙事千载,旧恨犹能辟。
延首瞻楼颜,新愁渺难释。
天问愧非才,且可浮大白。
徙倚惊漏穷,晨宵挂东壁。
终年劳碌在书房,半课生徒半自当。自笑不如梁上燕,营巢惟有一春忙。
溽暑南州甚,我来成感伤。日长聊假寐,梦短亦还乡。
水汲龙津渌,茶烹凤苑香。长歌忆归去,屈指待清商。
天远何须问,劳生听若何。
犂锄三亩足,栖息一枝多。
白雪宁堪冒,清时只浪过。
好寻明月影,醉舞自婆娑。
悠悠南北各天涯,欲望乡关眼已花。
忆得亲庭谁共语,应怜游子未还家。
信州城南江水流,故人惜别暂维舟。节中偶病不成饮,客里逢欢却是愁。
地迮那容《胡旋》舞,波回更作楚声讴。三年三见戎葵色,多事红花照白头。
一月月相似,一年年不同。清晨窥古镜,旅貌近衰翁。处世闲难得,关身事半空。浮生能几许,莫惜醉春风。
龙舟争快楚江滨,吊屈谁知特怆神。
家酿寄君须酩酊,古今嫌见独醒人。