刁斗声寒里,烽烟鼙鼓鸣。阵开边月黑,战劲压风横。
将令衔枚肃,胡笳动地惊。忽闻驰露布,饶唱入边城。
遥传碧落入新除,早向清都卜定居。金勒鸣珂班退后,玉堂挥翰酒醒馀。
试听掣动铃绦响,惊看飞来锦帕舒。甘露堂前正秋色,集贤如堵望相如。
上帝高居绛节朝,使君意气凌青霄。君臣既与时济会,一豁明主正郁陶。
伯仲之间见伊吕,临江节士安足数。欲倾东海洗乾坤,世人那得知其故。
诸君何以答升平,济世宜引贤俊人。凤臆龙鬐未易识,不与八骏俱先鸣。
回鞭却走见天子,光芒六合无泥滓。后汉今周喜再昌,丹青婉转麒麟里。
天时人事日相催,抑塞磊落之奇才。搀抢荧惑不敢动,五云多处是三台。
春来准拟开怀久,稍待秋风凉冷后。夜骑天驷超天河,南极一星朝北斗。
燕子楼头初月,桃花门外春风。肠断琵琶弦里,愁多懊恼歌中。
登高长是易销魂,多病新来目更昏。
强引儿童追节物,久拚身世任乾坤。
江风冷拂乌纱帽,篱菊香浮老瓦盆。
回首西湖如昨日,交游凋谢不堪论。
道边绕庙占疏凉,郊远山连草树荒。
果有祖师传印在,为予试爇一炉香。
潮去潮来洲渚春,山花如绣草如茵。
严陵台下桐江水,解钓鲈鱼能几人。
圣敬文思业太平,海寰天下唱歌行。秋来气势洪河壮,
霜后精神泰华狞,广德者强朝万国,用贤无敌是长城。
君王若悟治安论,安史何人敢弄兵。
市楼便是登高地,我辈方随行路人。一醉不辞中酒病,九秋还斗百年身。
书来兄弟颜俱瘦,愁里江山事更新。红紫打围须未老,可能摩眼向风尘?
阴云低压殿西头,僧老黄花对面愁。九日尽抛前代泪,十年深负旧山秋。
系囊岂解消群厄,吹帽谁堪忆胜游。幸有罪夫三两辈,浑天冰雪定相求。