抱叶隐深林,乘时嘒嘒吟。如何忘远举,饮露已清心。
暗飞几点隔帘栊,影乱繁星度远空。莫入班姬金阁里,恐随团扇落秋风。
雨过暗闻香,凌波试淡妆。珊珊仙袂冷,鸥梦伴银塘。
城南有怨妇,含情傍芳丛。自谓二八时,歌舞入汉宫。
皇恩数流眄,承幸玉堂中。绿柏黄花催夜酒,
锦衣罗袂逐春风。建章西宫焕若神,燕赵美女三千人。
君王厌德不忘新,况群艳冶纷来陈。是时别君不再见,
三十三春长信殿。长信重门昼掩关,清房晓帐幽且闲。
绮窗虫网氛尘色,文轩莺对桃李颜。天王贵宫不贮老,
浩然含泪今来还。自怜春色转晚暮,试逐佳游芳草路。
小腰丽女夺人奇,金鞍少年曾不顾。(有逸句)
归来谁为夫,请谢西家妇,莫辞先醉解罗襦。
地老天荒处,无人有绿苔。空山閟秋色,大造出闲材。
罽细雨丝织,衣轻风剪裁。可怜花落尽,幽径为谁开。
晚霞诗识六宫輧,尝侍胡天亦可怜。伴得母仪还少主,触邪数语又南迁。
植蕉低檐前,双丛对含雨。
叶间求丹心,一日视百腑。
胸中数寸赤,不惜为君吐。
心尽腹亦空,况复霜雪苦。
非无后凋意,柔脆不足御。
傲骨清标满路开,何年陶令赋《归来》。暗香盈袖风帘卷,自向东篱酹一杯。
亭亭午夜两蝉娟,一立峰头一雾边。学取画眉谁得似,天姿青白各为妍。
异县羁栖久,高楼有所思。江流残雪净,鸟没夕阳迟。
摇落逢时序,艰难出鬓丝。谁云天下士,贫贱欲何之。