是处箫声破碧云,翠梅依旧锁闲春。
东风不负庭前柳,只负年年看柳人。
画堂帘箔碧笼葱,午梦模糊燕语中。
微雨嫩晴天似醉,闹红吹上海棠风。
柳梢(shāo)淡淡鹅黄染,波面澄(chéng)澄鸭绿添,及时膏雨细廉纤。门半掩,春睡殢(tì)人甜。
柳树梢染上了淡淡的鹅黄色,清清的水波新添了淡淡的绿色,春天细细的小雨纤细绵绵,门半掩着,里面有人被春天困住而甜甜地睡眠。
阳春曲:又名喜春来、惜芳春,属中吕宫曲调,也可入正宫。鹅黄:淡黄色,喻柳色。鸭绿:形容清清的水色。膏雨:甘霖。廉纤:形容小雨。殢:困扰,纠缠不清。
既瞻戒坛松,言观潭柘树。山僧劝我且莫行,白额秋来乱林坞。
我闻斯言大吁怪,欲行不行日亭午。此生到处被物厄。
不信山游复有虎。携朋大笑出寺门,樵子前驱荷干橹。
联镳兀兀云雾中,羊肠鸟道愁花骢。十步九折凌绝壁,仰面直欲摩苍穹。
但觉千山万岭同一气,举世高下归鸿濛。我仆马蹇滞岩底,招呼不辨西与东。
兹山猛兽固客在,耳边作吼惟松风。须臾度岭四天豁,西崦已堕铜轮红。
忽见九峰开锦帐,朱霞一抹青芙蓉。红楼金殿耸天际,秋林杳霭闻清钟。
我策我马入幽谷,苾刍相引岩之麓。绀宇辉煌绕玉阑,禅房窈窕摇修竹。
古柘千章无复存,妙严双趾今谁续。日斜不及访龙泉,仰睹峰头乱红绿。
对景行厨泻酒醅,临风万里酣高台。我且歌,君莫哀,元规朝市多尘埃,城外名山谁看来。
蜗牛庐畔舫斋前,春晚风光绝可怜。
云补断山尤秀拔,竹藏残蕊尚婵娟。
韶光九十暗相催,红雨无声点绿苔。怪底东风忙不了,吹将春到送春回。
昏昏终日梦入泥,瞥见雕梁燕双栖。九十韶光何处是,桃花无语夕阳西。
东馆总是鹓鸾,南台自多杞梓。日用读书万卷,
何忍不蒙学士。墨制帘下出来,微臣眼看喜死。
郊扉犹未掩,草径夕阴凝。
汝出亦扶病,人寻恰共僧。
竹多迟见月,风急屡防灯。
欲更与深语,盘桓恐不胜。
舟过白龙崖,石笋插千寻。石气郁为龙,高卧无古今。
如何不作雨,长恋青山岑。高望不可即,迟尔金玉音。