青青杨柳枝,秋来不禁吹。茸茸路傍草,斩艾不得老。
昨日欣欣笑语同,今朝掩面啼东风。乃知百年果倏忽,作善休言待明日。
问君北邙山下游,朽骨何曾多白头。富贵同归一丘土,谁向身前问歌舞。
芳树映雪野,发早觉寒侵。落远香风急,飞多花径深。
周人叹初摽,魏帝指前林。边城少灌木,折此自悲吟。
高门事休沐,朝野恣逢迎。还乘金谷水,俱望洛阳城。
舟移津女渡,楫动渭桥横。风高雁已落,雨霁水还清。
叶尽桐门净,花秋菊岸明。欲奏江南曲,聊习棹歌行。
昔年怀壮气,提戈初仗节。心随朗日高,志与秋霜洁。移锋惊电起,转战长河决。营碎落星沉,阵卷横云裂。一挥氛沴静,再举鲸鲵灭。于兹俯旧原,属目驻华轩。沉沙无故迹,减灶有残痕。浪霞穿水净,峰雾抱莲昏。世途亟流易,人事殊今昔。长想眺前踪,抚躬聊自适。
地辟丹棱沜,天开裂帛湖。边冈环北极,列曜拱中枢。
鞮驿销氛气,风云蓄睿谟。不忘神武略,独握帝王符。
吉日将差马,先期已祭貙。桓桓齐步伐,肃肃选车徒。
野旷金钲转,沙平玉帐铺。一人躬靺鞈,九校勇驰驱。
鹅鹳知兵法,龙蛇入阵图。雪光明组练,寒律劲雕弧。
忆昨三犁候,亲征万里逾。行间走英卫,麾下拔孙吴。
挞伐声灵在,韬铃将相俱。诗人赓虎拜,士气动山呼。
振旅时方暇,回銮日未晡。殊威宣逖土,同轨坦经途。
典礼因时举,欃枪埽迹无。武功虽再缵,文德久覃敷。
用逖昭无外,周防戒不虞。煌煌太平业,磐石巩皇都。
寒来尘绪不关情,吟对青灯过一更。
落叶满庭风满树,小窗无处着秋声。
苏堤路。正密柳烘烟,嫩莎收雨。野芳竞吐。山如画、隐隐云藏山坞。六桥徙倚。喧处处、行春箫鼓。鸥影外、一片湖光,夷犹彩舟来去。凝想禊饮花前,爱裙幄围香,款留连步。旧踪未改,还曾记、揽结亭边芳树。愁情几许。更多似、一天飞絮。空自有、花畔黄鹂,知人笑语。
万里桥头独越吟,知凭文字写愁心。细侯风韵兼前事,不止为舟也作霖。
乱雪从教舞,回风任听吹。春寒能作底,已被柳条欺。
促织来何处,秋风暗与期。苦吟人不解,多恨尔如知。
独枕难安夜,寒衣欲及时。凌晨揽清镜,一半巳成丝。