春潭滉漾接隋宫,宫阙连延潭水东。蘋苔嫩色涵波绿,
桃李新花照底红。垂菱布藻如妆镜,丽日晴天相照映。
素影沉沉对蝶飞,金沙砾砾窥鱼泳。佳人祓禊赏韶年,
倾国倾城并可怜。拾翠总来芳树下,踏青争绕绿潭边。
公子王孙恣游玩,沙阳水曲情无厌。禽浮似挹羽觞杯,
鳞跃疑投水心剑。金鞍玉勒骋轻肥,落絮红尘拥路飞。
绿水残霞催席散,画楼初月待人归。
著雨胭脂点点消,半开时节最妖娆。
谁家更有黄金屋,深锁东风贮阿娇。
化工裁翦用功专,濯锦江头价最偏。
酷爱几思凭画手,难题浑觉挫诗权。
艳凝绛缬深深染,树认红绡密密连。
因想当年武平一,枝枝眷赐侍臣先。
开尽夭桃落尽梨,浅荂深萼照华池。
都缘西蜀盘根远,岂是东君属意迟。
烟惨别容曛宿酒,露凝啼脸失臙脂。
须知贾相风流甚,曾许神仙品格奇。
三年不见故山秋,一枕西风万里愁。已识关中迁大姓,谁知天际有归舟。
飘零节候惊黄叶,浩荡烟波想白鸥。行到江南堪下泪,暮云衰草满汀洲。
海外移根灼灼奇,风情间丽比应稀。
晶莹实萼排珠琲,旖旎芳丛簇绣帷。
繁极祇愁随暮雨,飘多何计驻春晖。
沈花溪上年年意,露湿烟霞拂客衣。
天门街上倒天枢,火急先须卸火珠。
计合一条麻线挽,何劳两县索人夫。
陇头人未来,江南春几许?惆怅玉箫声,吹落胭脂雨。
翠冷黄添逐病容,修眉怯扫黛螺封。簟痕轻拭流波腻,幔影閒垂曲槛重。
五夜烧镫挑豆蔻,三秋览镜减芙蓉。披衣小展裁桐叶,撩乱吟情四壁蛩。
深院无人春日长,游蜂来往燕飞忙。
海棠娇甚成羞涩,凭仗东风催晓妆。
涌金门外凉生早,无数荷花斗娇好。
自怜贫病不出门,无奈心情被花恼。
夜来一雨愁思浓,晚看玉露垂庭草。
便须扶杖买兰舟,莫待红妆被霜老。