几丝微雨噀前山,半点轻寒健牡丹。
只道一春晴较少,到他晴了是春残。
侧塞千山缝也无,上天下井万崎岖。昨朝曾过芙蓉渡,寻到溪源一线初。
旋作东陂已水声,才经急雨恰新晴。
提壶醒眼看人醉,布谷催农不自耕。
一似老夫堪笑死,万方口业拙谋生。
嘲红侮绿成何事,自古诗人没十成。
日透微风暖,风揉嫩日佳。
秪知趱桃李,不道落梅花。
老凤苍然姿,雏凤锵然鸣。
一见渠父子,令人英气生。
大尚傲一世,不肯揖公卿。
小尚刷羽毛,势欲追风鹏。
吾州八千士,下笔电雹声。
小尚洒墨汁,一笑万人惊。
姓名登天府,纸价高帝城。
勖哉更摩厉,制胜在此行。
相遭又相别,勿作儿女情。
舟行得秀句,寄我增双明。
江东诗老有徐郎,语带江西句子香。
秋月春花入牙颊,松风涧水出肝肠。
居仁衣钵新分似,吉甫波澜并取将。
岭表旧游君记否,荔枝林里折桄榔。
沥血抄经奈若何,十年依旧一头陀。
袈裟未著愁多事,著了袈裟事更多。
欲雪天还惜,不风寒自生。
灯摇无定影,火作始然声。
又遣庭闱讯,悬知骨肉情。
履端犹几日,有梦未归程。
薄云翳佳月,风为作金篦。
我行以事役,云行亦壮为。
如何今夕寒?只与客子期。
志情岂我辈,能禁秋兴悲。
短檠不解事,唤我哦新诗。
今年郡圃放游人,懊恼游人作挞春。
到得老夫来散策,乱吹花片摠成尘。
商量岁後牢关锁,拘管风光属病身。
造物嗔侬先遣去,遣侬侬去不须嗔。